بررسي ميانگين زمان انتظار در ترياژ مامايي

مقدمه: در ترياژ مامايي، زنان مراجعه كننده با شكايت مامايي و زنان در شرايط حاد يا اورژانس، براي اولين بار ارزيابي مي شوند. زمان انتظار مراجعين، يكي از عوامل مهمي است كه بايد در مديريت و سازماندهي بخش بهداشت و درمان مورد توجه قرار گيرد. حال آنكه، تاكنون زمان انتظار دقيقي براي مراقبت هاي اورژانسي و ترياژ مامايي در ايران برآورد نشده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين ميانگين زمان انتظار براي ترياژ مامايي در شهر تهران انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مقطعي در سال 1397 بر روي 9238 مراجعه كننده به ترياژ مامايي بيمارستان هاي آموزشي درماني شهر تهران كه در آنها ترياژ با استفاده از فرم ترياژ مامايي 5 سطحي (سطح 1 مراجعين بسيار بدحال، سطح 2 مراجعين با وضعيت پرخطر، سطح 3 بررسي فوري مراجعين، سطح 4 مراجعين بدون مشكل حاد و سطح 5 معرفي مراجعين نيازمند صرفاً به يك ويزيت يا مشاوره) به‌صورت فعال اجرا مي شود، انجام شد. در اين مطالعه از چك‌ليست حاوي اطلاعات فردي، مامايي و همچنين ثبت زمان انجام ترياژ و فرم ترياژ مامايي استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 20) و آزمون هاي آماري توصيفي و آناليز واريانس يك‌طرفه انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين كلي زمان انتظار در شيفت صبح 3.60±22.35 دقيقه، در عصر 3.67±18.12 دقيقه و در شب 3.67±19.15 دقيقه بود. بر اساس نتايج آزمون آناليز واريانس، تفاوت معني‌داري در ميانگين زمان انتظار بر اساس شيفت‌هاي كاري به تفكيك روز در هفته (0.122=p) و ماه (0.473=p) وجود نداشت. ميانگين زمان انتظار در سطح 2، 3، 4 و 5 ترياژ مامايي به‌ترتيب 0.40±2.73، 1.13±5.3، 1.69±5.76 و 1.20±5.96 دقيقه بود. نتيجه‌گيري: ميانگين زمان كلي انتظار مراجعين ترياژ مامايي اندكي بالاتر از ميزان پيشنهادي مي باشد. براي كاهش زمان انتظار و رسيدن به استاندارد، اصلاح فرآيندهاي ارائه خدمت به مراجعين ترياژ مامايي پيشنهاد مي گردد.