مقايسه سطح سرمي ويتامين D در بيماران تهديد به سقط و زنان با حاملگي نرمال

مقدمه: سقط خود‌به‌خود، شايع‌ترين عارضه حاملگي است. شناخت عوامل مرتبط با آن مي‌تواند نقش مهمي در پيشگيري از آن و بهبود پيامد‌هاي بارداري ايفا كند. برخي مطالعات ارتباط بين كمبود ويتامين D در بارداري و سقط را مطرح كرده‌اند، لذا مطالعه حاضر با هدف مقايسه سطح سرمي ويتامين D در بيماران تهديد به سقط و زنان با حاملگي نرمال انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مورد شاهدي در سال 1397 بر روي 46 نفر از زنان باردار مراجعه‌كننده به بيمارستان‌هاي لقمان حكيم و مهديه شهر تهران در دو گروه تهديد به سقط و بارداري نرمال كمتر از 20 هفته انجام شد. نمونه خون افراد مورد مطالعه از نظر سطح ويتامين D ارزيابي شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 16) و آزمون‌هاي تي مستقل، من‌ويتني و كاي دو انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين غلظتD (OH)25 در گروه مورد 9.22±22.49 و در گروه شاهد 10.03±30.36 نانوگرم بر ميلي‌ليتر بود كه اختلاف آماري معني‌داري بين دو گروه وجود داشت (0.008=p). نتيجه‌گيري: سطح سرميD (OH)25 در زنان باردار تهديد به سقط پايين‌تر از زنان با بارداري نرمال است و سطح سرمي پايين ويتامين D مي‌تواند به‌عنوان يك عامل خطر براي تهديد به سقط محسوب شود.