بررسي ارتباط مواجهات شغلي و سابقه زايمان زودرس در پرسنل بخش‌هاي اتاق عمل و پرستاري بيمارستان‌هاي آموزشي شهر اصفهان: يك مطالعه گذشته‌نگر

مقدمه: پرستاران و كاركنان اتاق عمل در معرض مواجهات شغلي متعددي هستند كه ممكن است برخي از اين مواجهات بر سلامت باروري آنها تأثير منفي داشته باشد. بدين‌‌منظور مطالعه حاضر با هدف بررسي مواجهات شغلي و سابقه زايمان زودرس در كاركنان اتاق عمل و بخش هاي پرستاريبيمارستان‌هاي آموزشي شهر اصفهان انجام گرفت. روش‌كار: اين مطالعه توصيفي در سال‌هاي 971396 بر روي 300 زن شاغل در بخش‌هاي پرستاري و اتاق عمل بيمارستان‌هاي آموزشي درماني شهر اصفهان انجام گرفت. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه بود. در اين پرسشنامه اطلاعات مربوط به دموگرافيك و باروري، وضعيت شغلي و پي آمدهاي نامطلوب بارداري در طول آخرين بارداري گردآوري شدند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌‌افزار آماري SPSS (نسخه 16) و آزمون‌هاي تي‌تست، كاي دو و من‌ويتني انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در اين پژوهش، 29 نفر (19.3%) از زنان شاغل در اتاق عمل و 24 نفر (16%) از زنان شاغل در بخش هاي پرستاري سابقه زايمان زودرس در آخرين بارداري داشتند كه از نظر آماري اختلاف معني‌داري نداشت (0.45=p). 111 نفر از كاركنان اتاق عمل (74%) بيش از 3 ساعت ايستادن و 42 نفر (28.1%) بيش از 44 ساعت كار در هفته را تجربه كردند. گروه اتاق عمل به نسبت بيشتري با گازهاي بيهوشي، عوامل استريل كننده و محيط استرس‌زا مواجهه بودند كه از نظر آماري معني دار بود (0.05 p). با وجود تفاوت در اغلب موقعيت هاي نامطلوب كاري، اختلاف معناداري بين بروز زايمان زودرس در دو گروه مشاهده نشد (0.45=p). نتيجه‌گيري: با توجه به فراواني موقعيت‌هاي نامطلوب كاري در هر دو گروه به‌خصوص گروه اتاق عمل، تفاوت معناداري در بروز زايمان زودرس در دو گروه مشاهده نشد، لذا پيشنهاد مي‌گردد مطالعه مشابهي با تعداد نمونه بيشتر و در صورت امكان در سطح ملي و به صورت كوهورت آينده‌نگر انجام پذيرد.