مقايسه اثربخشي لتروزول و كلوميفن سيترات در زنان نابارور ايراني: مرور سيستماتيك و متاآناليز

مقدمه: يكي از متداول ترين روش هاي درماني در ناباروري، استفاده از داروهاي خوراكي مانند كلوميفن سيترات و لتروزول است. ميزان موفقيت كلوميفن در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك و مقاومت به انسولين نسبت به سايرين پايين‌تر است، اما لتروزل نتايج موفقيت‌آميزي در اين گروه‌ها داشته است، اما به دليل قيمت بالاتر لتروزول، كلوميفن هنوز در بسياري از موارد به عنوان خط اول درمان استفاده مي‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسي اثربخشي اين دو داروي اوليه مهم در درمان ناباروري انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه مرور سيستماتيك جهت يافتن مقالات، بانك هاي اطلاعاتي فارسي و انگليسي Magiran، Medlib، SID، pubmed، Cochrane، Irandoc، IranMedex و Google scholar جهت بازيابي مقالات فارسي و انگليسي، بدون محدوديت زماني تا ابتداي ارديبهشت سال 1398 (مي 2019) جستجو شدند. جستجوي جامع با كليد واژه هاي فارسي داروهاي ناباروري، كلوميفن سيترات، لتروزول، ايران و معادل هاي انگليسي متناسب انجام شد. مقالات كارآزمايي باليني تصادفي شده، داراي متن كامل كه به مقايسه عملكرد دو داروي كلوميفن سيترات و لتروزول در ناباروري پرداخته بودند، وارد مطالعه شدند. يافته‌ها: در ابتدا 627 مقاله بازيابي شد كه پس از حذف موارد تكراري (164 مقاله) و غيرمرتبط (463 مقاله)، متن كامل 41 مقاله بررسي شد. از بين مقالات بازيابي شده، 19 مقاله واجد شرايط ورود به مطالعه بودند.19 كارآزمايي باليني با مشاركت 2638 بيمار در اين مطالعه وارد شدند.نتايج متاآناليز نشان داد كه در گروه لتروزول نسبت به كلوميفن سيترات شانس بارداري 10%، همچنين شانس تولد نوزاد زنده در گروه لتروزول 11.2% و ميانگين ضخامت آندومتر بيشتر از كلوميفن بود. شانس سندرم تحريك بيش از حد تخمدان 1.4%، سقط 0.6% و بارداري چندقلو 4.4% و ميانگين تعداد فوليكول غالب در گروه لتروزل نسبت به كلوميفن سيترات كمتر بود. بر اساس نتايج نمودار قيفي و آزمونegger ، سوگرايي انتشار وجود نداشت (0.43=p). نتيجه‌گيري: هرچند قيمت لتروزول از كلوميفن سيترات بالاتر است، اما لتروزول در دستيابي و موفقيت در بارداري نتايج اميدواركننده‌تري داشته است، با اين‌حال نياز به مطالعات وسيع‌تر در اين زمينه وجود دارد.