بررسي خشونت جنسي عليه زنان ماستكتومي شده بهبود يافته از سرطان پستان

مقدمه: به‌دليل ناشناخته ماندن خشونت جنسي در جامعه ايراني، پيامدهاي نامطلوب اين نوع خشونت نيز به‌دنبال آن نامشخص مي‌باشد؛ لذا مطالعه حاضر با هدف اطلاع از شيوع خشونت جنسي در زنان ماستكتومي شده بهبود يافته از سرطان پستان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه توصيفي مقطعي در سال 1397 بر روي 320 زن ماستكتومي شده بهبود يافته از سرطان پستان در مراكز آموزشي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تبريز انجام شد. خشونت جنسي زنان مبتلا به سرطان پستان به كمك پرسشنامه خشونت جنسي سنجيده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماريSPSS  (نسخه 22) و روش‌هاي آمار توصيفي و آزمون‌هاي كولموگروف اسميرنوف، رگرسيون خطي و اسپيرمن انجام گرفت. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين خشونت جنسي در مطالعه حاضر برابر 09.53±51.35 و در سطح خشونت جنسي متوسط بود. در ميان حيطه‌هاي خشونت جنسي، حيطه تحقير همسر در حين رابطه جنسي با نمره 1.03±14.11 بيشترين نمره را كسب كرده بود. خشونت جنسي با سن (0.003=p)، سابقه بهبودي از سرطان (0.049=p)، تحصيلات بيمار (0.013=p) و همسرش (0.001=p) و وضعيت سلامت عمومي بيمار (0.001=p) همبستگي داشت. نتيجه‌گيري: خشونت جنسي در مبتلايان به سرطان پستان پس از ماستكتومي در حد متوسطي قرار دارد.