بررسي ارتباط سطوح هورمونهاي آندروژن، هيرسوتيسم و آكنه با افسردگي و اضطراب در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك

مقدمه: سطح كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك تحت تأثير متغيرهاي گسترده‌اي مي باشد. مطالعات مختلف نشان داده‌اند كه اين بيماران در معرض خطر بالاي اختلال افسردگي و اضطراب قرار دارند. مهم ترين علائم تخمدان پلي كيستيك، هيرسوتيسم، آكنه و افزايش هورمون آندروژن است. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط سطوح هورمون‌هاي آندروژن، هيرسوتيسم و آكنه با افسردگي و اضطراب در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مورد شاهدي در سال 95-1394 بر روي 53 بيمار مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك كه بر اساس معيارهاي تشخيصي روتردام انتخاب شدند و 50 زن سالم به‌عنوان گروه كنترل در بيمارستان آرش تهران انجام شد. ابزار گرد آوري داده ها، پرسشنامه اي شامل مشخصات فردي و پرسشنامه افسردگي و اضطراب بك، مقياس فريمن گالوي جهت بررسي درجه هيرسوتيسم، مقياس جهاني درجه بندي آكنه و ويژگي هاي باليني هيپرآندروژنيسم و نتايج آزمايشات (تستوسترون تام، تستوسترون آزاد، گلوبولين متصل به هورمون‌هاي جنسي) بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 21) و آزمون‌هاي تي تست، كاي دو و ضريب همبستگي پيرسون انجام گرفت. ميزان p كمتر از 0.05 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين نمرات آكنه (0.02=p)، هيرسوتيسم (0.001 p)، توتال تستوسترون (0.008=p) و تستوسترون آزاد (0.01=p) در گروه بيمار به‌طور معني داري بالاتر از گروه كنترل بود. ميانگين سطح SHBG در گروه مورد و گروه شاهد اختلاف آماري معني داري نداشت (0.3=p). ميانگين نمرات افسردگي (0.001=p) و اضطراب (0.01=p) در گروه بيمار (9.82±20.35 و 10.44±17.35) به طور معني داري بيش تر از گروه كنترل (8.40±14.46 و 9.65±12.40) بود. بين نمرات كلي اضطراب و افسردگي با آكنه، هيرسوتيسم، توتال تستوسترون، تستوسترون آزاد و گلوبولين متصل به هورمون‌هاي جنسي ارتباط آماري معني داري مشاهده نشد (0.05 p). نتيجه‌گيري: افزايش معني‌دار در ميزان نمرات اضطراب و افسردگي در گروه بيمار نسبت به گروه كنترل مي‌تواند بيانگر خلق افسرده و مضطرب در مبتلايان به سندرم تخمدان پلي كيستيك باشد.