اثر داروهاي مهاركننده رگزايي به همراه شيمي‌درماني در درمان سرطان پستان: مطالعه مروري

مقدمه: سرطان يكي از شايع‌ترين علل مرگ‌و‌مير در دنياست و در اين بين سرطان پستان به عنوان دومين سرطان منجر به مرگ در ميان زنان در سراسر جهان شناخته شده است. تومور پستان يك تومور ناهمگن است و مطالعات مختلف نشان داده اند كه آنژيوژنز يا رگ زايي، نقش مهمي در توسعه و پيشرفت تومور بازي مي كند. مطالعات باليني در ‌خصوص ارتباط داروهاي مهاركننده رگ زايي به‌همراه شيمي درماني در جهت بهبود رويه درمان سرطان پستان انجام شده است. مطالعه مروري حاضر با هدف بررسي اثر داروهاي مهاركننده رگ زايي به‌همراه شيمي درماني در بيماران مبتلا به سرطان پستان انجام شد. روش كار: در اين مطالعه مروري جهت يافتن مقالات مرتبط پايگاه هاي اطلاعاتي ISI، Google scholar، PubMed و Scopus با استفاده از كلمات كليدي Breast cancer، Anti angiogenic drug، Chemotherapy و Angiogenesis از واژه نامه پزشكي Mesh، بين سال‌هاي 2018-2000 جستجو شدند. در انتخاب مقالات، محدوديت زماني در نظر گرفته نشد. انتخاب مقالات بر مبناي استفاده از داروهاي ضدرگ زايي به‌همراه شيمي درماني يا به‌عنوان بخشي از داروهاي شيمي درماني در درمان سرطان پستان انجام گرديد. در پايان كار نيز داده هاي ورودي به‌صورت كيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: بر اساس نتايج مطالعات، مشخص گرديد كه استفاده از داروهاي مهار‌كننده رگ زايي مي توانند به عنوان رويكردي در جهت بهبود درمان سرطان پستان تحت پژوهش هاي بيشتري قرار گيرد. مهاركننده هاي VEGF و VEGFR اثرات باليني متفاوتي را از خود بروز داده اند كه مي تواند ناشي از تفاوت ميزان دوز، طريقه مصرف و يا تداخلات دارويي باشد. نتيجه گيري: اگرچه داروهاي مهار كننده رگ زايي نقش مثبتي در بهبود درمان سرطان پستان داشته اند، اما با توجه به نتايج متفاوتي كه در مطالعات باليني در دوزها و روش استفاده از اين داروها مشاهده شده است، مطالعات بيشتر در اين خصوص ضروري است. هرچند به‌طور ‌كلي به‌نظر مي‌رسد اين داروها در كنار داروهاي استاندارد شيمي درماني مي‌توانند كانديد مناسبي براي درمان و افزايش طول عمر بيماران مبتلا به سرطان پستان باشند.