تبيين تسهيل كننده‌ها و موانع جستجوي درمان در زنان مبتلا به افتادگي اعضاي لگن: مطالعه كيفي

مقدمه: جستجوي درمان در حوزه افتادگي اعضاي لگن، متأثر از مؤلفه هاي اجتماعي فرهنگي مي باشد. مطالعات نشان مي دهند كه زنان در حوزه بيماري هاي ادراري تناسلي كمتر به جستجوي درمان و مراقبت از خود مي پردازند. مطالعه حاضر با هدف تبيين تسهيل‌كننده ها و موانع جستجوي درمان در زنان مبتلا به افتادگي اعضاي لگن انجام گرفت. روش‌كار: اين مطالعه كيفي در سال 1397 بر روي 15 نفر از زنان مبتلا به افتادگي و مراجعه‌كننده به درمانگاه هاي زنان بيمارستان قائم (عج) و امام رضا (ع) مشهد انجام شد. جمع آوري داده ها با مصاحبه عميق نيمه‌ساختار يافته تا اشباع داده ها ادامه يافت. تمام مصاحبه ها ضبط و به دقت تايپ گرديد و تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از روش تحليل محتواي مرسوم گريهام به‌وسيله نرم‌افزار MAXqda انجام گرفت. يافته‌ها: پس از طبقه بندي و كدبندي داده ها از مجموع مضمون هاي يافت شده، 2 طبقه اصلي استخراج شد. درون‌ﻣﺎﻳﻪ تسهيل كننده هاي جستجوي درمان شامل 8 زيرطبقه: درك حمايت همسر و خانواده، دريافت توصيه هاي تيم بهداشتي به درمان، درك تشديد علائم، وجود تجربيات مثبت درمان در اطرافيان، اعتقاد به ضرورت درمان در سنين پايين‌تر، ترس از عوارض آينده، مشقت‌بار شدن انجام تكاليف ديني و زجرآور شدن برقراري رابطه جنسي بود. موانع جستجوي سلامت شامل 9 طبقه: عدم آگاهي در مورد افتادگي اعضاي لگن، بي ميلي شخصي براي مراجعه جهت درمان، ميزان دسترسي و فراهم بودن درمان، وجود تجربيات منفي درمان در اطرافيان، وضعيت اقتصادي مالي، شرم از بازگو كردن مشكل تناسلي، عوامل مرتبط با فرزندان و خانواده، نداشتن فردي جهت حمايت و همراهي و بهبود نسبي و گهگاهي علائم بيماري بود. نتيجه‌گيري:تسهيل كننده ها و موانع در جستجوي سلامت و درمان زنان در حوزه افتادگي اعضاي لگن كه در اين مطالعه شناسايي شده است، در درك نيازهاي بهداشتي آنان كمك مي كند و مي تواند به‌عنوان كمكي براي طراحي برنامه هاي مداخله اي و مشاوره هاي مؤثر توسط برنامه ريزان و ارائه‌دهندگان خدمات بهداشت باروري و مراقبين سلامت در نظر گرفته شود.