بررسي نقش ميزان فلاونوئيدهاي دريافتي از رژيم غذايي در خطر ابتلاء به اندومتريوز در زنان ايراني

مقدمه: فلاونوئيدها شامل تعداد زيادي از تركيبات پلي‌فنوليك با منشأ گياهي هستند كه داراي اثر آنتي‌اكسيداني، آنتي استروژني، آنتي‌موتاسيون و آنتي‌پروليفراتيو هستند. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط اندومتريوز با ميزان فلاونوئيد دريافتي از رژيم غذايي در زنان ايراني مراجعه كننده به بيمارستان آرش تهران انجام شد. روش كار: اين مطالعه مورد شاهدي در طي سال‌هاي 96-1395 بر روي 78 زن مبتلا به اندومتريوز كه تأييد لاپاروسكوپي شده بودند و 78 زن سالم در بيمارستان آرش تهران انجام شد. اطلاعات مربوط به رژيم غذايي افراد در طي يك سال قبل از مصاحبه توسط پرسشنامه 147 آيتمي بسامد خوراك (FFQ) تكميل گرديد. براي تعيين نوع و ميزان فلاونوئيدها در هر 100 گرم از هر آيتم غذايي از جدول تركيبات غذايي USDAاستفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 21) و آزمون‌هاي كاي دو، تي مستقل، من‌ويتني و رگرسيون لوجستيك انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: بعد از تعديل اثر متغيرهاي مخدوشگر، افراد با دريافت بالاي فلاونوئيد توتال (0.001=p) شانس كمتري براي ابتلاء به اندومتريوز نشان دادند. در بين زيرگروه‌هاي فلاونوئيد تنها مصرف فلاوانون (0.04=p) با خطر ابتلاء به اندومتريوز ارتباط داشت. در مقايسه بين گروه هاي مختلف غذايي، تنها مصرف فلاونوئيد موجود در لبنيات (0.02=p)، ادويه (0.01=p) و ميوه (0.04=p) در گروه بيماران مبتلا به اندومتريوز به‌طور معني داري كمتر از گروه شاهد بود. نتيجه گيري: با توجه به تأثير فلاونوئيدها بر روي عوامل مؤثر بر پاتوژنز اندومتريوز، مصرف بالاي فلاونوئيدها مي تواند در پيشگيري و ‏كنترل اندومتريوز نقش داشته باشد، بنابراين مشاوره و آموزش به اين بيماران در زمينه فوايد مصرف فلاونوئيدها ضروري به نظر ‏مي رسد.‏