عنوان مقاله :
تجويز دكسمدتومدين همراه با بوپيواكائين داخل نخاعي بر ميزان بروز لرز پس از عمل جراحي ارتوپدي فمور و تيبيا: يك مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده دو سويه كور
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Dexmedetomedine in combination with intrathecal bupivacaine on the incidence of shivering after orthopedic surgery of the femur and tibia: a double-blind randomized clinical trial study
پديد آورندگان :
صادقي، ابراهيم دانشگاه علوم پزشكي شيراز - گروه بيهوشي، شيراز، ايران , رستگاريان، احمد دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بيهوشي و كنترل درد، جهرم، ايران , دم شناس، محمد حسن دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بيهوشي و كنترل درد، جهرم، ايران , صحرايي، رضا دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بيهوشي و كنترل درد، جهرم، ايران , رحمانيان، محمد دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بيهوشي و كنترل درد، جهرم، ايران , كلاني، نويد دانشگاه علوم پزشكي جهرم- مركز تحقيقات بيهوشي و كنترل درد , رادمهر، محمد دانشگاه علوم پزشكي جهرم- مركز تحقيقات بيهوشي و كنترل درد
كليدواژه :
بوپيواكايين , شكستگيهاي اندام تحتاني , لرز , دكس مدتومدين , بي حسي نخاعي
چكيده فارسي :
مقدمه: لرز پس از بيهوشي باعث احساس ناراحتي در بيمارمي شود. بسياري از داروها جهت جلوگيري يا كاهش لرز مورد مطالعه قرار گرفته اند،اما هنوزداروي ايده آل مورد تاييد نهايي قرار نگرفته است.هدف از مطالعه حاضرتعيين اثر دكس مدتومدين به همراه بوپيواكايين در روش بي حسي نخاعي بر پيشگيري از بروز لرز در عمل هاي جراحي ارتوپدي شكستگي تيبيا و فمور بود.
روش كار:اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي بر روي 60 بيمار 18تا 50 سال با كلاس بي هوشي(ASA class) 1و2كه كانديداي عمل جراحي ارتوپدي شكستگي تيبيا و فمور بودند، در سال 1397 صورت پذيرفت.بيماران به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند؛ گروه مداخله: 5/12ميلي گرم بوپيواكايين(5/2 سي سي)و 5ميكروگرم دكس مدتومدين (5/0ميلي ليتر)و گروه شاهد: 5/12 ميكروگرم بوپيواكايين و5/0 ميلي ليتر نرمال). فشارخونسيستولي،دياستوليومتوسط خون شرياني و درصد اشباع اكسيژن خون درزمانهاي قبل از بي حسي اسپاينال، بعدازبي حسي وسپس هراز 15دقيقه تااتمام عمل جراحي ودرزمان ريكاوري ثبت گرديد.درزمانهاي2، 4، 8، 12 و 24 ساعت پس ازعمل ازنظرميزان لرزموردارزيابي قرار گرفتند. تجزيه وتحليل اطلاعات بوسيله شاخص هاي آمار توصيفي(ميانگين و درصد و انحراف معيار) و آزمون هاي آماري استنباطي (كاي اسكوئر، تي تست، من ويتنييو)با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 21 انجام شد.
يافته ها:ميانگين سني بيماران در گروهشاهد7/14 ± 6/36سال و در گروهمداخله6/8 ± 7/32سال بود. دو گرو ه مداخله وشاهد از لحاظ فراواني لرز در زمانهاي2 (3/4% و 1/7%) و 4 (5/4% و 1/24%) ساعت بعد از عمل تفاوت معني داري نداشتند. هر چند افراد گروه مداخله در ساعت هاي 8، 12 و 24 بعد از عمل جراحي هيچ گونه لرزي را گزارش نكردند اما با گروه شاهد (1/7%، 6/3% و 6/3%) تفاوت معنيدار نداشتند. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان مي دهد كه افزودن 5ميكروگرم دكس مدتومدين به بوپيواكايين در روش بي حسي نخاعي باعث كاهش ميزان بروز لرز بعد از عمل ميشود،ولي اين اختلاف از نظر آماري معني دار نبوده است بنابراين به نظر مي رسددر اين زمينه، نياز به مطالعات جامع تر و با حجم نمونه زيادتري مي باشد.
چكيده لاتين :
IIntroduction: Post-anesthesia shivering causes discomfort in the patient. Many drugs have tried to prevent or reduce shivering, but the ideal drug has not been finalized yet. The purpose of this study was todetermine the effect of dexodomodinewith bupivacaine in spinal anesthesia to prevent shivering in orthopedic fracture surgeryof femur and tibia.
Methods: This randomized clinical trial study was performed on 60 patients 18-50 years old with ASA class 1 and 2 who were candidates for tibia and femur orthopedic fracture surgeryin 2018. Patients were randomly divided into two groups; Intervention group: 12.5 mg bupivacaine (2.5 cc) and 5 μgdexmedetomidine (0.5 ml) and control group: 12.5 mg bupivacaine and 0.5 ml normal. Systolic, diastolic, and mean arterial blood pressure and blood O2% saturationwere recorded before spinal anesthesia, after anesthesia and then every 15 minutes until surgery and recovery time. At 2, 4, 8, 12 and 24 hours postoperatively shivering was evaluated. Data were analyzed using descriptive statistics indices (mean, percentage and standard deviation) and inferential statistical tests (chi-square, t-test, and Mann-Whitneyu) using SPSS 21 software.
Results: The mean age of patients in the control group was 36.6 ±14.7 years and the intervention group was 32.7± 8.6 years. There was no significant difference in the frequency of shivering between the control and intervention groups at 2(4.3% vs. 7.1%) and 4(4.5% vs. 24.1%).Although, intervention subjects had no any shivering state at hours of 8, 12 and 24, but there was no significantly different compared to control group (7.1%, 3.6% and 3.6%, respectively).
Conclusion: The results of study showed that addition of 5 μgdexmedetomidine to bupivacaine in spinal anesthesia reduces the incidence of postoperative shivering, but this difference was not statistically significant. Thus, in this subject seems bee need to studies with whole and large sample of participants.
عنوان نشريه :
مجله علوم پزشكي پارس