موضع گيري اديان مختلف نسبت به اتانازي يا قتل از روي ترحم و چالش هاي اخلاقي و مأموريتي نيروهاي انتظامي

مقدمه : مرگ يكي از مسائل و دغدغه هاي اساسي اديان اعم از شرقي و غربي است. همه اديان به دنبال اين هستند تا با توضيح و تعريف مناسب از مرگ و معنادار نشان دادن آن، به معناداري زندگي برسند. از آنجا كه حيات و ممات انسان كاملاً درهم تنيده است و هر جا صحبت از نحوه زيست باشد، قطعاً به بحث در مورد نوع مرگ و پس از آن هم خواهد رسيد، طبيعي است كه تمامي اديان نسبت به موضوع مرگ و در اينجا اختصاصاً موضوع اتانازي يا قتل از روي ترحم موضع گيري داشته باشند. اتانازي در حيطه طب انتظامي داراي اهميت ويژه اي است كه كم تر به آن توجه شده است. كثرت احتمال وجود مجروحين و مصدوميني كه طلب مرگ مي كنند و لزوم تصميم گيري اخلاقي امدادگر يا پزشك و همچنين جنبه جنايي قتل از روي ترحم، مصاديق عمده از اين امر هستند كه لزوم توجه به پديده اتانازي را گوشزد مي كنند. مقاله حاضر در نظر دارد موضع گيري اديان مختلف جهان نسبت به پديده اتانازي را كه يكي از آبشخورهاي اصلي قانون گذاري به خصوص در كشورها و جوامع ديني است، بررسي نمايد. نتيجه گيري : همگي اديان شرقي و غربي با استناد به دلايلي چون مقدس بودن زندگي انسان، خليفه الهي يا شمايل خداوندي بودن انسان و ... با اتانازي فعال مخالف هستند. اتانازي غيرفعال اگر مشروط به شرايط خاص باشد، با اغماض تقريباً توسط تمام اديان پذيرفته شده است.