بررسي تاثير اسپلينت كوتاه شست بر عملكرد دست كودكان با فلج مغزي 128 ساله

هدف: عملكرد دست در همه‌ي افراد به خصوص كودكان با فلج مغزي از ضرورت هاي زندگي روزانه است. افراد با اختلال عملكرد دست دچار مشكلاتي در مراقبت از خود، تحصيل، تفريح و مانند آن مي ‌شوند. فضاي كافي در فضاي وب اول دست براي حركت به سمت خارج و ديگر حركات شست و همچنين عملكرد دست ضروري است. اختلال عملكرد اندام فوقاني بخصوص دست يك پيامد رايج و ناتوان كننده در فلج مغزي است و نقص در عملكرد دست مي تواند كيفيت زندگي اين كودكان را تحت تاثير قرار دهد. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير اسپلينت كوتاه شست بر عملكرد دست، دامنه حركتي مچ و شست كودكان با فلج مغزي مي‌ باشد. روش بررسي: روش مطالعه در اين پژوهش از نوع مداخله ‌اي و بصورت قبل ـ بعد مي‌باشد. 15 كودك مبتلا به فلج مغزي از مدارس استثنايي جسمي ـ حركتي شهر تهران كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. كودكان از اسپلينت (با زاويه 40 درجه دور شدن شست از كف دست) به مدت 8 هفته، 8 6 ساعت در روز و 6 4 ساعت در شب استفاده كردند. در اين مطالعه از تست Box Block براي ارزيابي عملكرد دست و گونيامتر براي دامنه حركتي مچ و شست دست غالب استفاده شد. يافته ها: نتايج، بهبود معنادار در عملكرد  دست  (0/001=p) و  افزايش  دامنه  حركتي شست  (0/02=p) به  دنبال  استفاده  از اسپلينت را نشان مي دهد، اما افزايش معناداري در دامنه حركتي مچ (0/054=p) ديده نشده است. نتيجه گيري: يافته ‌هاي مطالعه فوق نشان مي‌دهد كه استفاده از اسپلينت كوتاه شست در كودكان با فلج مغزي مي‌تواند جهت بهبود عملكرد دست و افزايش دامنه‌ي حركتي شست دست غالب استفاده شود.