مروري بر شواهد مربوط به آغاز فراگيري زبان در دوران جنيني

هدف: تكنيك ­ها و نظريه ­هاي جديد پژوهشي روي جنين/نوزاد اين گونه مطرح كردند كه فراگيري زبان در دنياي مايع رحمي آغاز مي­شود و در سراسر زندگي ادامه مي ­يابد. اين پژوهش، مروري است بر پژوهش­ هايي كه به بررسي پاسخ جنين به محركات شنيداري، شواهد فراگيري زبان در دوران جنيني و روش­ هاي بررسي اين موارد در جنين پرداخته اند. روش بررسي: در اين مطالعه مروري، عنوان و چكيده تمامي مقالات منتشر شده در پايگاه­ هاي اطلاعاتيWeb of science، Google scholar، Scopus و PubMed از سال 1980 تا 2018 براي يافتن مقالات مرتبط با وجود، شكل گيري و رشد و تحول مهارت هاي پيش ­زباني در جنين و نوزاد مورد جستجو قرار گرفتند. در نتيجه اين جستجوي جامع، 106مقاله به دست آمد كه پس از مطالعه دقيق چكيده آن ها، 52 مقاله كه با اهداف مطالعه حاضر انطباق كامل داشتند، براي نگارش مقاله حاضر مورد استفاده قرار گرفتند. يافته ­ها: تغيير در الگوي مكيدن و ضربان قلب نوزاد يا جنين و انواع ديگري از مقياس ­هاي رفتاري، روش­ هايي هستند كه نشان مي ­دهند جنين انسان مي ­تواند صداي انسان و زباني را كه در معرض آن قرار گرفته به خاطر سپرده و بازشناسي كند. در واقع، با توسعه مهارت­ هاي شنيداري طي نيمه دوم بارداري، اولين تجارب جنين از زبان گفتاري شكل مي ­گيرند. نتيجه گيري: نوا و ريتم پيام گفتاري، نقش مركزي در فراگيري اوليه زبان بازي مي­كنند و چنين  اطلاعاتي  براي  جنين­  در دسترس است و توسط سيستم شنيداري جنين پردازش مي ­شود، در نتيجه مغز جنين در زمان نزديك به تولد واقعاً مي ­تواند بيشتر جنبه­ هاي اصلي زبان را درك كند و فرا بگيرد.