بررسي مقايسه‌اي تمايل به ترك خدمت، فرسودگي و رضايت شغلي در پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران قبل و بعد از اجراي طرح تحول نظام سلامت سال1395

مقدمه: اجراي طرح تحول نظام سلامت و افزايش باركاري بر روي همان تعداد پرستار، بي‌شك مي‌تواند زمينه‌سازي براي نارضايتي و به دنبال آن فرسودگي شغلي و ترك شغل پرستاران را در پي داشته باشد. لذا ‌‌اين مطالعه با هدف بررسي مقايسه‌‌اي تمايل به ترك خدمت، فرسودگي و رضايت شغلي پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران قبل و بعد از اجراي طرح تحول نظام سلامت بوده است . روش پژوهش: ‌‌اين مطالعه توصيفي مقايسه‌‌اي به روش نمونه‌‌گيري سهميه‌‌اي بر روي 362 پرستار شاغل در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1395، انجام گرفته است. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه بودكه شامل مشخصات دموگرافيك‌‌‌، پرسشنامه‌هاي رضايت شغلي اسپكتور، فرسودگي شغلي ماسلاچ و تمايل به ترك خدمت نيد بودند. يافته‌ها: رضايت شغلي پرستاران قبل و بعد از اجراي طرح (0/3917±3/12) و (0/3279±32/12)، فرسودگي شغلي (0/765+4/62) و (0/6374+4/61) و تمايل به ترك خدمت پرستاران (1/141+74/1) و (1/252+2/778) بود. نتايج آزمون تي زوجي تفاوت معناداري را در رضايت شغلي و تمايل به ترك خدمت پرستاران قبل و بعد از اجراي طرح نشان داده (p=0/000). آزمون تي زوجي تفاوت معناداري را در فرسودگي شغلي قبل و بعد از اجراي طرح نشان نداده است (p=0/848  ) . نتيجه‌گيري: نتايج بيانگر ‌‌اين مي‌باشد‌‌‌، بعد از اجراي طرح تحول نظام سلامت، رضايت شغلي پرستاران كاهش، تمايل به ترك خدمت پرستاران افزايش و فرسودگي شغلي پرستاران ثابت بوده است.