شناسايي مولفه‌هاي بين‌المللي‌سازي آموزش عالي (مورد مطالعه: صنعت آموزش خدمات پزشكي)

مقدمه: آموزش‌عالي فراملي ابزار مناسبي جهت آماده‌نمودن دانشجويان براي ايفاي نقش‌هاي آينده در اقتصاد جهاني شده است. تربيت شهروند جهاني از طريق برنامه ‌درسي بين‌المللي، بهبود محيط يادگيري، تشويق دانشجويان و كاركنان، به توسعه‌ تفكر جهاني و هم‌چنين عامل توسعه و تفاهم بين ملت‌ها مي‌شود. اهميت بين‌المللي‌سازي در آن است كه دانشگاه‌ها بايد دانشـجوياني را تربيت نمايند كه آماده كسب صلاحيت‌هـاي بين‌المللي، فهـم شرايط جهاني و گسترش ارتباطات بين‌المللي باشند. هدف اصلي اين پژوهش، شناسايي مولفه‌هاي بين‌المللي‌سازي صنعت آموزش خدمات پزشكي در ايران مي‌‌باشد. روش پژوهش: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه گردآوري داده‌ها توصيفي است. با توجه به ابزار پژوهش؛ اين تحقيق از دسته تحقيقات كيفي به شمار مي آيد. جامعه مورد پژوهش شامل خبرگان عرصه آموزش عالي و آموزش پزشكي و صنعت پزشكي مي باشند. براي تحليل داده ها از نرم افزارMAXQDA12 استفاده شده است. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد، مهمترين مولفه‌هاي آموزش‌عالي پزشكي شامل، سطح فراكلان (با زير مولفه‌هاي رابطه با ساير كشورها و تعاملات بين‌المللي) سطح كلان (با زير مولفه‌هاي دانشجو، وضعيت سياسي، وضعيت اقتصادي، وضعيت فرهنگي، عوامل محيطي و قوانين كلان) سطح صنعت ( با زير مولفه‌هاي قوانين و مقررات، تصميم گيرندگان و بازار و مشتريان) و سطح دانشگاه (با زير مولفه‌هاي زيرساخت‌ها و توانمندي‌هاي اساتيد) مي‌‌باشد. نتيجه‌گيري: مهم‌ترين عوامل در سطح دانشگاه مولفه توانمندسازي اساتيد، در سطح صنعت مولفه نهادينه‌سازي فرهنگ بين‌المللي‌ شدن، در سطح كلان مولفه استانداردسازي و در سطح فراكلان مولفه رابطه با ساير كشورها مي‌‌باشد.