بررسي تأثير آموزش ضمن خدمت بر بهره‌وري پزشكان شاغل در مراكز بهداشتي درماني: يك مطالعه نيمه تجربي

مقدمه: آموزش كاركنان يكي از عوامل اصلي بهره‌وري نيروي انساني در هر سازمان است. اين مطالعه با هدف تعيين تأثير برنامه آموزش ضمن خدمت بر بهره‌وري پزشكان شاغل در مراكز بهداشتي درماني دانشگاه علوم پزشكي اصفهان طراحي گرديد. روش پژوهش: اين مطالعه شبه تجربي يك گروهي از نوع قبل و بعد بوده و شركت‌كنندگان شامل 86 نفر از پزشكان شاغل در مراكز بهداشتي درماني دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بودند كه به روش تصادفي انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامه سنجش بهره‌وري بر اساس مدل هرسي و گلداسميت بود كه قبل و بعد از مداخله توسط پزشكان تكميل گرديد. گروه مداخله به مدت 51 ساعت آموزش‌هاي ضمن خدمت را دريافت كردند. داده‌ها توسط نرم‌افزار 16SPSS و با استفاده از روش آماري تي زوجي تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين ميانگين نمره بهره‌وري پزشكان قبل و بعد از دريافت آموزش‌هاي ضمن خدمت ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد (P 0/05). از نظر مؤلفه‌هاي مؤثر بر بهره‌وري نيز در حيطه‌هاي انگيزش و ارزيابي عملكرد اختلاف معنادار آماري قبل و بعد از آموزش مشاهده گرديد (P 0/05). نتيجه‌گيري: برگزاري دوره‌هاي آموزش ضمن خدمت باعث بهبود بهره‌وري در تعدادي از مؤلفه هاي مؤثر بر بهره‌وري مي‌گردد. لذا توصيه مي‌گردد با غني ساختن آموزش‌ها ديگر مؤلفه هاي مؤثر بر بهره‌وري بهبود يابند.