‌‌هم‌گرايي سرانه مخارج سلامت و پيامدهاي سلامت در كشورهاي عضو سازمان همكاري اقتصادي

مقدمه: رشد اقتصادي كشورهاي توسعه‌يافته به‌طور طبيعي تمايل به كند شدن دارد بنابراين، فرآيند رشد سرانجام منجر به ‌‌هم‌گرايي خواهد شد. اين مطالعه با هدف بررسي ‌‌هم‌گرايي سرانه مخارج سلامت و پيامدهاي سلامت در كشورهاي عضو سازمان همكاري اقتصادي انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي تحليلي است كه با داده‌هاي اقتصادي كشورهاي عضو سازمان همكاري اقتصادي در سال‌هاي 2014-1995 و با استفاده از نرم‌افزار EViews نسخه 10 انجام شد. ‌‌هم‌گرايي تصادفي با استفاده از آزمون ريشه واحد داده‌هاي پانلي، ‌‌هم‌گرايي سيگما با استفاده از انحراف معيار مقطعي لگاريتم سرانه مخارج سلامت و پيامدهاي سلامت؛ و ‌‌هم‌گرايي بتاي سرانه مخارج سلامت و پيامدهاي سلامت با برآورد مدل ‌‌هم‌گرايي داده‌هاي پانلي بررسي شد. يافته‌ها: ‌‌هم‌گرايي تصادفي مطلق و شرطي سرانه مخارج سلامت در كشورهاي عضو سازمان همكاري اقتصادي تأييد نشد. ضريب بتاي مطلق سرانه مخارج سلامت 0/29 بود. ضريب بتاي شرطي كشورهاي با شاخص توسعه انساني بالا 0/30 و براي كشورهاي با شاخص توسعه انساني متوسط 0/01 بود. ضريب ‌‌هم‌گرايي بتا اميد به زندگي در كشورهاي عضو اكو 0/28 و براي مرگ‌ومير كودكان زير پنج سال 1/16 برآورد شد. ‌‌هم‌گرايي سيگما سرانه مخارج سلامت و پيامدهاي سلامت تأييد نشد. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه بيانگر عدم ‌‌هم‌گرايي سرانه مخارج سلامت و واگرايي پيامدهاي سلامت است كه نشان مي‌دهد نابرابري‌ها در كشورهاي عضو سازمان همكاري اقتصادي افزايش يافته و سلامت كشورهاي كم‌ درآمد با نرخي بسيار پايين‌تر از اعضاي ثروتمند سازمان بهبود يافته است؛ بنابراين لازم است سياست‌هاي اكو، با هدف كاهش تفاوت‌هاي منطقه‌اي برنامه‌ريزي و اجرا شود.