اثربخشي آموزش قصه‌هاي مبتني بر ديالوگ بر مهارت‌هاي زباني كودكان دختر كم‌توان هوشي آموزش‌پذير مقطع دبستان

مقدمه: از مهم‌ترين مشكلات كودكان كم‌توان هوشي، محدوديت در مهارت‌هاي زباني است. يكي از روش‌هاي پيشنهاد شده جهت ارتقاي مهارت‌هاي زباني، استفاده از قصه‌گويي به روش ديالوگ مي‌باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش قصه‌هاي مبتني بر ديالوگ بر مهارت‌هاي زباني دختران كم‌توان هوشي مقطع دبستان شهر اصفهان بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه شاهد بود. جهت انتخاب نمونه‌ها، از روش نمونه‌گيري هدفمند استفاده گرديد. بدين ترتيب، 30 نفر از دختران كم‌توان هوشي آموزش‌پذير در مقطع دبستان انتخاب شدند و به روش تصادفي ساده در دو گروه شاهد و آزمايش قرار گرفتند. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه، آموزش قصه‌هاي ديالوگي مبتني بر تكنيك‌هاي Whitehurst را دريافت كردند. مهارت‌هاي زباني كودكان با استفاده از نسخه اوليه تجديد نظر شده آزمون رشد زبان- ويرايش سوم (Test of language development-Primary:3rd Edition يا TOLD-P:3) مورد سنجش قرار گرفت. داده‌هاي به دست آمده با روش تحليل كواريانس در نرم‌افزار SPSS و در سطح معني‌داري 0.01 P تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: تفاوت معني‌داري بين دو گروه آزمايش و شاهد در پس‌آزمون با كسر اثر پيش‌آزمون، در مؤلفه‌هاي زبان گفتاري (0.010 F=155.58, P)، گوش كردن (0.010 F=104.71, P)، سازماندهي (0.010 F=76/40, P)، صحبت كردن (0.010 F=102.19, P)، معنا‌شناسي (0.010 P، 82.07 = F)، نحو (0.010 F=82.07, P) و نمره كل مهارت زباني (0.010 F=427, P) مشاهده شد. نتيجه‎گيري: قصه خواندن به روش ديالوگ به صورت تعاملات گروهي براي كودكان كم‌توان هوشي، زمينه‌اي براي فراگيري زبان مي‌باشد. همچنين، كودكان طي مشاركت و تعامل حين قصه‌گويي، تكرار، تمرين، دريافت بازخورد و تقويت، مي‌توانند مهارت‌هاي زباني خود را بهبود بخشند.