مقايسه ريخت‌سنجي هندسي جمعيت‌هاي سبيل‌ماهي بين‌النهرين (Barilius mesopotamicus Berg 1932) در حوضه رودخانه‌هاي دياله و تيگره

در مطالعه حاضر به مقايسه ريخت سنجي هندسي جمعيت هاي سبيل‌ماهي بين‌النهرين (Barilius mesopotamicus Berg, 1932) در حوضه رودخانه دياله و تيگره در ايران پرداخته شد. هدف از اين مطالعه بررسي تفاوت‌هاي شكلي احتمالي در بين جمعيت‌ها و يافتن جمعيت‌هاي جداافتاده اين گونه به منظورهاي حفاطتي بود. به اين منظور ۹۹ قطعه سبيل‌ماهي از رودخانه هاي ميمه، چنگوله، كنگير و دويرج با استفاده از تور پره نمونه‌برداري شد. سپس ماهي‌ها توسط محلول گل ميخك ۱٪ بي هوش، در فرمالين 10% تثبيت و پس از انتقال به آزمايشگاه در الكل 70% جهت شماره‌زني و انجام بيومتري نگهداري شدند. از سمت چپ سطح جانبي نمونه ها عكس برداري شد و سپس 15 لندمارك با استفاده از نرم افزار Tpsdig2 برروي تصاوير دوبعدي قرار داده شدند. داده هاي حاصل پس از آناليز پروكراست، با روش‌هاي آماري چندمتغيره PCA، CVA و آناليز خوشه‌اي تحليل شدند. مقايسه ريخت‌سنجي هندسي جمعيت‌ها اختلاف معني اداري در بين رودخانه‌هاي مورد مطالعه نشان نداد، هرچند در آزمون هاي PCA و CVA گروه بندي جمعيت‌ها و الگوهاي شكل بدني در راستاي محورها تفاوت‌هايي نشان داد كه ناشي از تفاوت در اندازه و شكل سر، ارتفاع بدن و طول ساقه دمي بود. بنابراين، هرچند جمعيت هاي مورد مطالعه با يكديگر هم پوشاني داشتند، ولي جمعيت كنگير گروه مجزايي را تشكيل داد.