عنوان مقاله :
خصوصيات بافت شناسي و بيوشيميايي اووسيت هاي فوق رسيده مولدين تاس ماهي ايراني (Acipenser persicus Borodin, 1897)
پديد آورندگان :
Ebrahimi;Mojazi Amiri;Rafiee;Shabani ، Gh;B;Gh-R;A University of Tehran - Faculty of Natural Resources - Fisheries
كليدواژه :
تاس ماهي ايراني , اووسيت , فوق رسيده , تغييرات ساختاري , اسيدچرب
چكيده فارسي :
هدف اين مطالعه بررسي خصوصيات بافتي و بيوشيميايي اووسيتهاي فوق رسيده تخمدان تاسماهي ايراني (Acipenser persicus) بوده است. فوليكول هاي تخمداني (رسيده و فوقرسيده) از مولدين وحشي تاس ماهي ايراني مهاجر به رودخانه هاي حوزه جنوبي درياي خزر برداشته شد. فوق رسيدگي اثري منفي بر روي زنده ماني تخم تاس ماهي ايراني داشت. درصد لقاح و نرخ تفريخ در اووسيت فوق رسيده كاهش معنيداري در مقايسه با اووسيت رسيده نشان دادند (P 0.05). در اووسيت رسيده، چهار لايه متمايز زونارادياتا كاملاً مشخص بوده و زرده از بافتي همگن تشكيل شده بود و تفاوت قابل ملاحظه ي در شكل فضاي پري وتيليني اين اووسيت ها در نقاط مختلف وجود نداشت. در حاليكه در اووسيت هاي فوق رسيده تاس ماهيان، تعدد لايه هاي زونارادياتا در اووسيت فوق رسيده ناپديد شده و لايه ي يكپارچه را شكل دادند. همچنين مجموعه زرده ناهمگن و هتروژنوس شده و تجمع آن در قطب حيواني بيشتر بود. شكل فضاي پري وتيليني در قسمت هاي مختلف اووسيت فوق رسيده متفاوت بوده است. تفاوت قابل ملاحظه ايي در پروفايل هاي اسيد چرب اووسيت مشاهده شده بود، كه مي توان به مقدار بالاتر اسيدهاي چرب اشباع در اووسيت رسيده (1/76±26/29) نسبت به اووسيت فوق رسيده (1/53±21/70) اشاره نمود (P 0.05).به علاوه، اسيدهاي چربω-6 در اووسيتهاي رسيده (0/37±4/42) نسبت به اوووسيتهاي فوق رسيده (0/33±6/21) كمتر بود (P 0.05).اسيد چرب اشباع غالب در اووسيت ها پالمتيك اسيد بوده، در حالي كه اولئيك اسيد، اسيد چرب غير اشباع با تك پيوند دوگانه غالب بوده است. نتايج به دست آمده در اين آزمايش مشخص نمود كه علاوه بر تفاوت لايه هاي زونا رادياتا و لايه فوليكولي اووسيت، مي توان از برخي اسيدهاي چرب موجود در اووسيت ماهيان خاوياري مثل پالميتيك اسيد، پالميتوليك اسيد، آراشيدونيك اسيد و ايكوزا پنتانوئيك اسيد بهعنوان فاكتوري مهم جهت تشخيص اووسيت هاي فوق رسيده استفاده نمود.