اپيدميولوژي آنسفاليت كودكان در مشهد

مقدمه  آنسفاليت از علل نسبتاً ناشايع بستري در بخش‌هاي كودكان است كه با عوارض ناتوان‌كننده درازمدت همراه است. هدف از مطالعه حاضر تعيين فرواني و علت شناسي آنسفاليت در بخش اعصاب كودكان بيمارستان قائم مشهد است. روش كار مطالعه حاضر يك تحقيق گذشته‌نگر توصيفي درباره كودكاني است كه با تشخيص آنسفاليت (در بازه زماني فروردين 1387 تا شهريور 1393) از بخش نورولوژي كودكان بيمارستان قائم مشهد (تنها بخش نورولوژي كودكان در شرق كشور) مرخص شده‌اند. اطلاعات از طريق مراجعه به پرونده بيماران به دست آمده است. تنها آزمايش ويروس‌شناسي به كار گرفته‌شده در اين مطالعه HSV PCR مايع نخاعي مي‌باشد. براي تعيين ميزان عوارض عصبي آنسفاليت ، با خانواده  بيماران (در دسترس) تماس تلفني گرفته شد و پرسشنامه مربوط به عوراض  تكميل شد. نتايج در مدت 6 سال و 5 ماه، 55 كودك با تشخيص آنسفاليت از بخش اعصاب كودكان مرخص شدند كه ميانگين سني آن‌ها 4 سال و 10 ماه بود و 51% پسر و 74% ساكن شهر بودند. كمترين فراواني آنسفاليت در بهار مشاهده شد (14%). پلئوسيتوز مايع نخاع(WBC 5mm3)) در 41% موارد وجود داشت. HSV PCR مايع نخاع در49% بيماران انجام شد كه در 3 بيمار مثبت بود. علت‌هاي آنسفاليت در اين بررسي عبارتند از: ADEM* 16%، ويروس تب‌خال (HSV) 16% كه موارد  PCR مثبت 5% (مورد قطعي) و 11% با PCR منفي (مورد محتمل)، آنسفاليت آبله‌مرغان3% و 63% ناشناخته.آسيكلوير در 20% بيماران در طول بستري  تجويز نشد. شروع آسيكلوير در اولين بيمارستان در 77 % موارد بود. نتيجه گيري ADEM شايع ترين علت آنسفاليت كودكان در خراسان است. متخصصين كودكان خراسان در اكثر موارد در مواجهه ابتدايي با كودك مبتلا به آنسفاليت، اسيكلووير را شروع مي‌كنند.