تجربه ديني از دو ديدگاه

امروزه تجربه ديني يكي از مباحث مهم فلسفه دين به شمار مي‌رود. شلايرماخر مضامين كتب مقدس را در تعارض با عقل و فهم بشري ديد. وي بر اين مبنا گوهر و اساس دين را تجربه ديني دانست كه از نظر وي تجربه ديني يعني احساس اتكا و وابستگي مطلق و كامل به منبع و قدرتي كه از جهان متمايز است. اما نظرات وي مورد انتقاد بزرگاني چون ويليام آلستون، فويرباخ، جورج ليندبك، مك گراث و ديگران قرار گرفته است. در اين تحقيق با چيستي تجربه ديني و تعاريف مختلف آن آشنا مي شويم. از منظر حضرت آيت الله بهشتي: دين آگاهي از امر متعالي است و تجربه ديني راه يافتن و سرسپردگي در برابر آن امر متعالي است. ايشان تجربه ديني را براي كسي كه آن را از سر مي گذراند معتبر مي داند و در كنار براهين عقلاني دليلي براي اثبات باورهاي ديني مي داند و معتقد است كه تجربه ديني ابداع غرب نيست و نبايد كام جان را از اين منبع فياض محروم ساخت. به هر حال نگاه دو فيلسوف به تجربه ديني با توجه به فضاي فرهنگي دنياي اسلام و مسيحيت متفاوت است زيرا مكتب اسلام بر خلاف مسيحيت به تفكر و تعقل اهميت فراوان مي دهد. در اين مقاله نظرات اين دو فيلسوف درباره تجربه ديني مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است.