رابطه ولايت تكويني و تشريعي ائمه (ع) از منظر عقل و دين

ولايت تكويني و تشريعيِ، از سرچشمه ربوبي به عالم انساني افاضه مي‎شوند. يكي از نتايج ولايت تكويني، تصرف آدمي در ماسوي به اذن الهي مي‎باشد كه از آثار عبوديت و رياضات شرعيه است. ولايت تشريعي به معناي خاص آن، ويژه خداوند است كه با اراده او به پيامبران و پيامبر گرامي اسلام و فرزندان معصوم ايشان اعطا شده است، تا ايشان نيز نسبت به ابلاغ احكام شرعيه و حكومت بر روابط مردم اعمال ولايت نمايند. بر اين اساس مي‌توان گفت كه ولايت تشريعي نيز همانند ولايت تكويني مبين نوعي تفوق است كه منشأ آن همان ولايت تكويني است. در اين مقاله به تبيين اين دو نوع ولايت و چگونگي ارتباط آن دو خواهيم پرداخت.