عقل عاطفي در آموزه هاي اسلامي با تأكيد بر كاركردهاي تربيتي-روانشناختي آن

هدف پژوهش حاضر بررسي شرايط و توانمندي هاي عقل عاطفي و كاركردهاي تربيتي روانشناختي آن است. اين پژوهش از تحقيقات كيفي است و با روش توصيفي – تحليلي، به اين مساله پرداخته است كه چگونه مي توان كاركرد عقل را ارتقا داد؟ و پرورش هماهنگ دو بعد شناختي و عاطفي عقل چه آثار تربيتي روانشناختي خواهد داشت؟. نتايج اين تحقيق نشان داد كه در آموزه هاي امام علي(ع)، عقل در برابر عاطفه نيست بلكه سرچشمه آن است، و تاكيد بر اين است كه جهت بهينه سازي كاركرد عقل بايد با كمك گرفتن از وحي، علم و تجربه، بعد شناختي و عاطفي به صورت هماهنگ، پرورش يابد. از جمله كاركردهاي پرورش هماهنگ جنبه هاي شناختي و عاطفي عقل، رشد شناختي توام با گرايش محبتي به خدا، انسانها، خود، جهان هستي، زندگي و فضائل انساني است كه متربي را به عملكردهاي شايسته و مطلوب سوق مي‌دهد و زمينه را براي نيل به حيات قرب و رضوان الهي فراهم مي آورد.