نقد و بررسي ديدگاه تفكيكيان نص‏گرا در «حصرپنداري فهم معرفتي قرآن»

تفكيكيان نص‏گرا در روش شناخت دين و طريق دستيابي به معارف آن، منبع وحياني را تنها منبع شناخت مطرح مي‏كنند لذا مدعي انحصار فهم حقيقت دين به شيوه‏اي خاص هستند وچنين مدعايي، منبعث از نگرش خاص ايشان به تحدي و اعجاز قرآن مي‏باشد؛ يعني تحدي قرآن تنها درعلوم و معارف است و معرفتي كه توسط اهل بيت^ حاصل مي‏شود اصيل‏تراست و دخالت‏دادن افكار بشري در فهم متون ديني، فهم دين را از صحت و خلوص تهي مي‏كند و از حقايق دين دور مي سازد، در مقابل با نقد چنين ديدگاهي به دليل سازگاري با نظريه صرفه و بيهوده انگاشتن نيروي فهم و عقل انسان و غرق شدن در هرمنوتيك مدرن؛ اولاً در آيات قرآن، عقل مخاطب قرار مي‏گيرد و همه انسان‏ها با همان عقل عام و نيروي ادراكي همگاني موجود در هر انسان به فراخور استعدادش مخاطب فهم حقيقت دين قرار گرفته و ثانياً ادعاي انحصار فهم حقيقت دين به شيوه‏اي خاص را برنتافته. نوشتار حاضر با روش درون‏ديني و رويكردي انتقادي ـ تحليلي نقد و بررسي ديدگاه مكتب تفكيك را با نظريه‏ي ياد شده تبيين مي‏كند.