تغييرات پلاسمايي كمرين و پنتراكسين-3 متعاقب 8 هفته تمرين استقامتي در مردان مبتلا به بيماري كبد چرب غيرالكلي

زمينه و هدف: بيماري كبد چرب غيرالكلي شايع ترين بيماري مزمن كبدي در دنيا است كه با بيماري‫هاي قلبي عروقي همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسي تغييرات پلاسمايي كمرين و پنتراكسين-3 متعاقب 8 هفته تمرين استقامتي در مردان مبتلا به بيماري كبد چرب غيرالكلي بود. روش كار: در اين مطالعه نيمه تجربي 34 نفر از بيماران مبتلا به بيماري كبد چرب غيرالكلي به صورت هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفي به دو گروه تمرين استقامتي (17 نفر) و گروه كنترل (17 نفر) تقسيم شدند. برنامه تمرين استقامتي شامل هشت هفته دويدن روي نوار گردان با شدت 75-55 درصد حداكثر ضربان قلب، به مدت 45 دقيقه و سه روز در هفته بود. 72 ساعت قبل از شروع پژوهش و در پايان هفته هشتم از تمامي افراد مشاركت كننده خون گيري به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون آماري t مستقل و t زوجي در سطح معني داري 0/05 p تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: سطوح پلاسمايي كمرين در گروه تمرين استقامتي به طور معنا داري كاهش يافت (0/013=p). همچنين بين دو گروه تفاوت آماري معناداري پس از پايان دوره تمريني مشاهده شد (0/002=p). سطوح پلاسمايي پنتراكسين-3 در گروه تمرين استقامتي به طور معنا داري افزايش يافت (0/001=p). به علاوه، بين دو گروه تفاوت آماري معناداري پس از پايان دوره تمريني مشاهده شد (0/01=p). نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد 8 هفته تمرين استقامتي باعث افزايش مقادير پلاسمايي پنتراكسين-3 و كاهش سطوح پلاسمايي كمرين در مردان مبتلا به بيماري كبد چرب غيرالكلي مي شود. تمرين استقامتي، احتمالاً از طريق مكانيسم هاي مختلفي عوامل التهابي را كاهش و عوامل ضدالتهابي را در مردان مبتلا به بيماري كبد چرب غيرالكلي افزايش مي دهد. تمرين استقامتي احتمالاً با فعال سازي ليپوليز، بيش تنظيمي پروتئين جفت نشده-1 و گيرنده هاي فعال كننده تكثير پراكسي زوم ها، تغييرات در آديپوسايتوكين ها و... موجب كاهش مقادير كمرين و افزايش پنتراكسين3 پلاسمايي در مردان مبتلا به بيماري كبد چرب غيرالكلي مي شود.