مقايسه يافته‬ هاي داپلر ترانس كرانيال در بيماران ديابتيك با مدت ابتلاي كمتر و بيش از 5 سال مراجعه كننده به درمانگاه ديابت بيمارستان امام‫خميني اردبيل

زمينه و هدف: ديابت مليتوس ششمين عامل مرگ در بين افراد در اثر بيماري است و در افراد بالاتر از 25 سال، 18 درصد تمام مرگها را شامل ميشود. اين مطالعه با هدف مقايسه يافته هاي درگيري انسدادي شريانهاي مغزي در افراد ديابتيك با مدت ابتلا بيش از 5 سال و كمتر از 5 سال انجام شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي تحليلي بيماران ديابتي به دو گروه با مدت ابتلا كمترو بيش از 5 سال تقسيم بندي شدند. بر روي بيماران داپلر ترانس كرانيال انجام و سرعت ماكزيمم و ميانگين شاخص ضرباني و مقاومت در شريانهاي مغزي مياني راست و چپ و بازيلاري اندازه گيري شد. چك ليست براي همه بيماران تكميل و اطلاعات توسط SPSS16 تجزيه و تحليل شدند. نتايج: در بيماران با مدت ابتلاي كمتر از 5 سال، 64 درصد (با ميانگين سني 55/4 سال) و بيش از 5 سال، 36 درصد (با ميانگين سني 55/4 سال) مرد بودند. بين مدت زمان ابتلا به ديابت با شاخص توده بدني بيماران رابطه معني داري مشاهده نشد ولي مشاهده شد كه با افزايش مدت زمان ابتلا ميزان HbA1C بيماران نيز افزايش مي يابد. هيچ ارتباط معني داري ميان سرعت شرايين مغزي مياني راست و چپ و بازيلري و مدت زمان ابتلا به ديابت مشاهده نشد. همچنين ميان مدت ابتلا به ديابت و شاخص ضرباني شريان مغزي مياني راست و بازيلري رابطه معني دار مشاهده شد. هيچ ارتباط معني داري ميان سن، شاخص توده بدني،HbA1C با شاخص ضرباني و شاخص مقاومت در ميان بيماران مشاهده نشد. نتيجه گيري: در اين مطالعه شاخص ضرباني و مقاومت غيرطبيعي در بيماران با مدت ابتلاي بالاي 5 سال بيش از مبتلايان كمتر از 5 سال بود كه اين امر ميتواند نشاندهنده تاثير مدت زمان ابتلاي ديابت بر ديواره عروق باشد.