مقايسه ناگويي ‌هيجاني در بين بيماران مصروع تونيك - كلونيك، صرع ميوكلونيك جوانان و افراد سالم

زمينه و هدف: صرع اختلال مزمن و طغيان عمل مغزي است كه به علت تخليه نابهنجار الكتريكي نورون هاي مغز پيدا مي شود و مشكلاتي چون نوسانات خلقي، افسردگي و اضطراب براي بيماران بدنبال دارد. هدف از پژوهش حاضر مقايسه ناگويي هيجاني در بيماران مصروع تونيك كلونيك، صرع ميوكلونيك جوانان و افراد سالم مي باشد. روش كار: مطالعه حاضر بر اساس طرح پس رويدادي (علي مقايسه اي)، با روش نمونه گيري در دسترس تنظيم شد. جامعه مورد نظر شامل تمامي افراد مبتلا به صرع و حجم نمونه متشكل از 134 نفر (74 نفر بيمار و60 نفر افراد سالم) در گروه سني 3518 سال بود. از گروه نمونه بيماران 14 نفر بدليل نداشتن ملاك هاي انتخاب حذف شدند و 60 نفر بيمار (29 نفر صرع ميوكلونيك و 31 نفر صرع تونيك كلونيك) باقي ماندند. ابزار مورد استفاده جهت سنجش ناگويي هيجاني مقياس ناگويي هيجاني تورنتو بود. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از تحليل واريانس يك طرفه، آزمون تعقيبي شفه و آزمون t براي گروه هاي مستقل مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين ناگويي هيجاني در صرع ميوكلونيك جوانان، تونيك كلونيك و افراد سالم به ترتيب برابر با 44/64، 61/41 و 54/24 بود. تفاوت به دست آمده در بين دو گروه صرع ميوكلونيك و تونيك كلونيك معنادار نبود ( p 0.05و 5/19 =t) اما تفاوت به دست آمده بين صرع ميوكلونيك جوانان با افراد سالم (p 0.01 و 12/01=t) و صرع تونيك كلونيك با افراد سالم (p 0.01 و 6/82 =t) معنادار بود. همچنين افراد مصروع ميوكلونيك جوانان و تونيك كلونيك دشواري هاي بيشتري را در شناسايي احساسات، توصيف احساسات و جهت گيري فكري بيروني نسبت به افراد سالم نشان دادند اما چنين تفاوتي بين دو نوع صرع ميوكلونيك جوانان و تونيك كلونيك به دست نيامد. نتيجه گيري: بيماري صرع با كاهش توانايي پردازش اطلاعات هيجاني همانند كاهش ناگويي هيجاني در بيماران مصروع همراه است، افراد مصروع تونيك كلونيك و صرع ميوكلونيك جوانان توانايي كمتري در زمينه شناسايي و توصيف اطلاعات هيجاني دارند و بيشتر جهت گيري فكري بيروني دارند. همچنين بدليل اينكه محل تخليه حملات تشنج در دو نوع صرع منتشر و مشابه است، تفاوت معناداري در ناگويي هيجاني بين دو نوع صرع مشاهده نشد.