اثربخشي رفتاردرماني عقلاني-هيجاني به شيوه گروهي بر عملكرد خانواده، طرحواره ‫هاي ناسازگار و دلزدگي زناشويي در زوجين

زمينه و هدف: رفتاردرماني عقلاني-هيجاني يكي از رويكردهاي مبتني بر بازسازي شناختي در درمان ناسازگاري زناشويي مي باشد. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي رفتاردرماني عقلاني هيجاني به شيوه گروهي بر عملكرد خانواده، طرحواره‫هاي ناسازگاري و دلزدگي زناشويي زوجين شهر تبريز بود.روش كار: اين پژوهش به صورت نيمه تجربي بود كه در آن از طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه پژوهش شامل تمامي زوجين مراجعه كننده به مركز مشاوره و خدمات روانشناختي زندگي سبز شهر تبريز در سال 1397 بودند. ابتدا از 200 زوج به صورت در دسترس، آزمون عملكرد خانواده مك مستر، طرحواره ناسازگاري يانگ و دلزدگي زناشويي به عمل آمد و از بين آنها 30 نفر (حجم نمونه بر اساس حداقل حجم نمونه در مطالعات آزمايشي انتخاب شد) كه طبق معيار نقطه برش در سطح نامطلوبي قرار داشتند، انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمون و كنترل قرار گرفتند. مداخله مبتني بر آموزش رفتاردرماني عقلاني هيجاني طي 12 جلسه 90 دقيقه اي، هر هفته يك جلسه اجرا و پس آزمون در هر دو گروه اجرا گرديد. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس (ANCOVA) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين ميانگين نمره هاي پس آزمون گروه هاي آزمون و كنترل در عملكرد خانواده و دلزدگي زناشويي، تفاوت معني‫داري وجود داشت (P 0/05)، در حالي كه تفاوت ميانگين نمرات پس آزمون گروه هاي آزمون و كنترل در طرحواره هاي ناسازگاري از نظر آماري، معني دار نبود.نتيجه گيري: با توجه به تأثير مثبت رويكرد رفتاردرماني عقلاني هيجاني بر بهبود عملكرد خانواده و دلزدگي زناشويي، استفاده از اين روش آموزشي در برنامه ريزي اقدامات بهداشت رواني براي زوجين ناسازگار توصيه مي شود.