مقايسه قابليت ارتجاعي روكش هاي 3M و MIB زمان نشاندن بر روي دندان هاي مولر شيري

زمينه و هدف: يكي از مهمترين روشهاي ترميمي در دندانپزشكي كودكان، استفاده از روكشهاي استنلس استيل مي باشد. ارزيابي ميزان قابليت ارتجاعي روكش هاي موجود و اينكه آيا لزوما روكش هايي كه قابليت تطابق دادن crimping)) بيشتري دارند، قابليت ارتجاعي flexibility) ) بيشتري نيز دارند، مبناي پايه ريزي تحقيق حاضر بوده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه ي آزمايشگاهي 13 دندان مولر دوم شيري ماگزيلا كشيده شده سالم جمع آوري شد. سپس دندان ها تا 1 ميليمتر پايين تر از CEJ مانت شده و روكش مناسب سايز دندان از برند هاي 3M و MIB انتخاب گرديد. تراش كلاسيك دندان ها براي ssc ها توسط متخصص دندانپزشكي كودكان انجام شد. نشستن و گير كافي روكش ها روي دندان بررسي گرديد.از لبه ي روكش ها تصاويري توسط دوربين ديجيتال تهيه و ذخيره گرديد و با نرم افزار Auto Cad محيط لبه ي روكش ها اندازه گيري شد. سپس توسط دستگاه ZWICK نيروي لازم براي نشاندن هر كدام از روكش ها بر روي دندان اندازه گيري گرديد. با استفاده از تناسب بين نيروي اندازه گيري شده و محيط لبه ي هر روكش ميزان نيروي تراز شده در هر يك از روكش ها به دست آمده و با هم مقايسه گرديد. يافته ها: در 8 مورد از نمونه ها نيرو براي نشاندن روكش وهمچنين نسبت نيرو به محيط در روكش M3 بيشتر از MIB بود و در 5 مورد از نمونه ها 3M كمتراز MIB بود. PValue براي اختلاف نسبت نيرو به محيط، اختلاف نيرو واختلاف محيط بين دو نوع روكش MIB و 3M، به ترتيب 0.113، 0.111 و0.728 محاسبه شد كه از لحاظ آماري اختلاف معنا داري نداشتند. نتيجه گيري: روكشي كه قابليت Crimping بيشتري دارد لزوما قابليت ارتجاعي بيشتري ندارد و ميزان تراش دندان هاي شيري براي روكش هاي 3M و MIB تفاوتي ندارد.