مفاهيم بهداشت و پزشكي در شاهنامه فردوسي

Concepts of Health and Medicine in Ferdowsi’s Shahnameh

شاهنامه (كتاب پادشاهان) يك حماسه ملي ايران و سرزمين هاي فارسي زبان است. شاهنامه حاوي بيش از 50000 جفت بيت است كه توسط حكيم ابو القاسم فردوسي طوسي (940-1020 ميلادي) تشكيل شده است. در محتواي شاهنامه مفاهيم فلسفي ، اجتماعي ، اخلاقي و عاشقانه و همچنين بهداشت و پزشكي وجود دارد. براي ذكر چند مورد ، داستان هاي سيمرغ ، اسكندر و پزشك هندي ، برزوويه تب ، و نقشه ترور بهرام چوبيه و همچنين برخي بيماري ها ، درمان ها ، اختلالات رواني و صدمات وارد شده در نبردها در متن شاهنامه ارايه شده است. فردوسي همچنين براي توصيف مفاهيم ادبي خود از برخي اصطلاحات پزشكي استفاده كرده بود. اين بررسي مختصر به شرح باستان و اصالت دارو در ايران مي پردازد و مفاهيم بهداشت و پزشكي را در شاهنامه بررسي مي كند. چندين جفت نمونه به زبان فارسي براي انطباق با متن انگليسي انتخاب شده اند.

Shahnameh (The Book of Kings) is a national epic of Iran and Farsi speaking territories. Shahnameh contains more than 50000 couplets composed by Hakim Abu ʾl-Qasim Ferdowsi Tusi (940–1020 AD). There are many philosophical, social, ethical, and romantic as well as health and medical concepts in the content of Shahnameh. To mention a few, the stories of Simurgh, Alexander and the Indian physician, Borzuyeh Tabib as well as some diseases, treatments, psychological disorders, and injuries inflicted in the battles are presented in the context of Shahnameh. Ferdowsi also used some medical terminologies to describe his literary concepts. This brief review describes the antiquity and originality of medicine in Iran and reviews the health and medical concepts in the Shahnameh. Several examples of couplets in Farsi are selected to adapt with the English text.