اثربخشي آموزش مهارت‌هاي زندگي بر كاهش مؤلفه‌هاي دل‌زدگي زناشويي زنان داراي همسر جانباز

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش مهارت‌هاي زندگي بر مؤلفه‌هاي دل‌زدگي زناشويي زنان داراي همسر جانباز انجام گرفته است. روش: پژوهش از نوع آزمايشي با پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش، زنان همسر جانبازان 25 تا 50 درصد شهر اسلام آباد غرب در سال 1394 بودند. نمونۀ پژوهش شامل 30 زن همسر جانباز بود كه به روش نمونه‌گيري دردسترس به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گروه كنترل (15 نفر) قرار گرفتند و به پرسشنامه دل‌زدگي زناشويي پاينز پاسخ دادند. گروه آزمايش، به‌مدت 9 جلسه و هر هفته يك جلسه، تحت آموزش مهارت‌هاي زندگي قرار گرفتند و روي گروه كنترل هيچ مداخله‌اي صورت نگرفت. براي تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها آزمون تحليل كوواريانس انجام گرفت. نتايج: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد بين دو گروه آزمايش و كنترل پس از اجراي آموزش مهارت‌هاي زندگي ازلحاظ مؤلفه‌هاي دل‌زدگي زناشويي تفاوت معني‌داري وجود دارد. ميزان دل‌زدگي زناشويي و مؤلفه‌هاي آن در گروه آزمايش نسبت به پيش‌آزمون و گروه كنترل به‌طور معني‌داري كاهش يافت. بحث: آموزش مهارت‌هاي زندگي به كاهش دل‌زدگي زناشويي و مؤلفه‌هاي آن در  زنان همسر جانباز منجر شد.