مقايسه اثربخشي معنويت‌درماني و معنادرماني گروهي بر نشانگان اضطراب و افسردگي همسران جانبازان مبتلا به PTSD ناشي از جنگ

مقدمه: يكي از مهم‌ترين مشكلات ناشي از جنگ براي افراد درگير با آن ابتلا به اختلال استرس پس‌از‌ضربه يا PTSD است كه با پيامدهاي غيرقابل‌پيش­بيني، مخرب و بلندمدتي براي فرد آسيب‌ديده، خانوادۀ وي و اجتماعي كه در آن زندگي مي­كند، همراه است. هدف از پژوهش حاضر، مقايسه اثربخشي معنويت‌درماني و معنادرماني گروهي بر كاهش نشانگان اضطزاب و افسردگي همسران جانبازان مبتلا به PTSD ناشي از جنگ است. روش: روش اين پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي پيش­آزمون ـ پس­آزمون با گروه كنترل در انتظار درمان  است. جامعه آماري اين پژوهش، شامل همسران جانبازان مبتلا به PTSD ناشي از جنگ تحميلي مراجعه‌كننده به بيمارستان روان‌پزشكي صدر تهران در سال 1395 مي‌باشد. نمونه موردنظر به‌شيوه نمونه‌گيري دردسترس و درنظرگرفتن ملاك‌هاي ورود و خروج از بين همسران جانبازان مبتلا به  PTSD انتخاب شد كه درمجموع 36 نفر از همسران جانبازان مبتلا به PTSD به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در سه گروه، به‌عنوان گروه آزمايشي معنويت‌درماني (12 نفر)، معنادرماني (12 نفر) و گروه كنترل در انتظار درمان  (12 نفر) قرار گرفتند. سپس پرسشنامه­ نشانگان اختلالات رواني،  فرم كوتاه‌شده نسخه تجديد‌نظرشدۀ فهرست نود‌ نشانه‌اي SCL90R (SCL 25)، توسط سه گروه تكميل شد. گروه آزمايشي معنويت‌درماني طي 11جلسه 90  دقيقه‌اي و گروه آزمايشي معنادرماني طي 10 جلسه 90 دقيقه‌اي تحت مداخله و آموزش قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ‌گونه مداخله و آموزشي دريافت ننمود. با استفاده از مقياس SCL 25 ميزان افسردگي و اضطراب مشاركت‌كنندگان در دو مرحله پيش‌آزمون و پس‌آزمون اندازه‌گيري شد. نتايج:. نتايج تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون آماري تحليل كوواريانس چندمتغيري نشان داد كه معنويت‌درماني و معنادرماني بر كاهش نشانگان اضطراب و افسردگي همسران جانبازان مبتلا به PTSD مؤثر است. همچنين نتايج پژوهش نشان داد بين اثربخشي معنويت‌درماني و معنادرماني در كاهش نشانگان اضطراب و افسردگي همسران جانبازان مبتلا به PTSD، تفاوت معني‌داري وجود ندارد. P 0.001 بحث:  مداخله مبتني‌بر معنويت و معنا بر كاهش نشانگان اضطراب و افسردگي همسران جانبازان  PTSD اثرگذار است.