جوان‌گرايي در حكومت امام علي(ع)

هدف پژوهش حاضر بررسي تطبيقي جايگاه جوان‌گرايي در الگوي حكومتي امام علي(ع) و چگونگي توزيع پست‌هاي حكومتي به‌عنوان يك راهبرد است. روش پژوهش توصيفي – تحليلي بوده و به ‌منظور تعريف جوان و ارائه‌ي راهكار براي شناخت او، شيوه‌ي به‌كارگيري آنان در حوزه‌هاي مختلف حكومت بيان گرديده و با توجه به گزارش‌هاي تاريخي، راهبرد ايشان در انتخاب كارگزاران جوان براي تحقق عدالت اجتماعي تبيين شد. همچنين ضمن ارائه‌ي راهكار 13 گانه‌اي براي تعيين سن كارگزاران اميرالمؤمنين(ع)، اهتمام آن حضرت در به‌كارگيري جوانان را نشان داده و به ويژگي‌هاي آن‌ها به‌عنوان علل اين استفاده اشاره كرده است. نتايج پژوهش نشان داد، از ميان 136 انتصاب امام علي(ع)، 42 انتصاب (31 درصد كل انتصاب‌ها) به جوانان اختصاص دارد. ميزان گسترده‌ي انتصاب‌ها در بخش فرمانداري به‌عنوان بالاترين منصب حكومتي نشان‌دهنده‌ي اهميت اين بخش ‌مي‌باشد. حضور فعال جوانان در همه‌ي قسمت‌هاي مديريتي حكومت امام علي(ع) نشان‌دهنده‌ي اهميت و توجه ويژه‌ي آن حضرت به اين گروه سني در كنار بهره‌مندي از ميان‌سالان و كهن‌سالان است كه علاوه‌بر نمود تحقق عدالت اجتماعي و تامين امنيت در حكومت ايشان، رمز بقاي حكومت در آموزش نيروهاي جوان و جايگزيني آن‌ها ‌مي‌باشد.