بررسي عملكرد سازمانهاي مردم نهاد در حمايت مالي از هزينه هاي درماني بيماران در دانشگاه علوم پزشكي مشهد

Study of the performance of NGOs in financing the cost of treatment for patients in Mashhad University of Medical Sciences

مقدمه: تجربه كشورهاي در حال توسعه و توسعه يافته در طول بيش از نيم قرن، ضرورت وجود سازمان‌هاي مردم نهاد را بيش از پيش اثبات كرده است. با توجه به اهميت حمايت مالي از بيماران و هزينه ارائه خدمات در بيمارستان ها، هدف از انجام اين مطالعه بررسي بُعد حمايت مالي سمنها از بيماران ميباشد. روش كار: پژوهش حاضر از نوع توصيفي-تحليلي و به صورت مقطعي انجام شد. جامعه مورد مطالعه تمام بيماران بستري و تحت نظر مراجعه كننده در طول سالهاي 1395 و 1397 به بيمارستانهاي دولتي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي مشهد بود. دادههاي مورد نياز با مراجعه به بيمارستانها و از اطلاعات موجود در سامانه HIS استخراج شد. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS و شاخصهاي آماري توصيفي و تحليلي تجزيه و تحليل شد. نتايج: تعداد كل افراد جامعه در دوسال مورد مطالعه 195،000 نفر با ميانگين سني 37/5 سال بود. در سال 1395 و 1397 ميزان حمايت مالي از بيماران به ترتيب12/846 و 325/677 ميليون ريال بود. كه از اين ميزان بيشترين سهم مربوط به بيمارستانها و حمايتهاي وزارت بهداشت (83/5%) (83/5 %) و فقط 8% توسط سازمانهاي مردم نهاد تامين گرديده بود. بيشتر بيماران دريافت كننده حمايت مالي در سالهاي 1395 و 1397 داراي بيمه سلامت بودند ولي در سال 1397 سهم بيمههاي سلامت و تامين اجتماعي كاهش و سهم بيماران فاقد بيمه افزايش يافته بود. نتيجه گيري: سمنها قابليت زيادي براي كمك به بخش سلامت دارند و با توجه به يافتههاي اين پژوهش و مشاركت نسبتا كم سمنها در تامين هزينه درمان بيماران نيازمند، به نظر ميرسد كه دولت بايد براي جلب مشاركت بيشتر اين بخش تلاش بيشتري كند.

Introduction: The experience of developing and developed countries over more than half a century has proven essential for the existence of NGOs. According to the importance, the financial support from patients and the costs of providing services in hospitals, the purpose of this study is to evaluate the dimension of non-governmental organizations financial support from patients. Materials and Methods: This study was descriptive-analytic and was conducted cross-sectional. The study population included all Hospitalized and under-observed patients referred during the years 1395 and 1397 in government hospitals affiliated to Mashhad University of Medical Sciences. Data was collected by referring to hospitals and information from the HIS system was extracted. Data were analyzed using and descriptive and analytical statistical. Results: The total number of people in the study over a two-year period was 195,000 with an average age of 37.5 years. In 1395 and 1397, the financial support of patients was 12,846 and 325,677 million Rials, respectively. Of which the largest share was allocated to the hospitals and the Ministry of Health (83.5%), and only 8% were provided by NGOs. Most patients who received financial support in the years 1395 and 1397 had health insurance, but in 1397, the share of health insurance and social security was reduced and the share of non-insurance patients increased. Conclusion: NGOs has great potential to help the health section and according to the finding of this research and releativly low level of ngo participation in the provision of treatment for patients, it seems that the government needs to step up its efforts to attract further participation.