تاثير تمرينات فيدبكي بر برخي عوامل كينتيكي، كينماتيكي و عملكردي مردان فعال

Effect of feedback training on some kinetic, kinematic, and functional factors of active men

مقدمه: محدوديت‌ هاي بالقوه حاضر در تمرينات پيشگيري از آسيب ليگامان صليبي قدامي، شامل كمبود انتقال هوشيار و تكرار استراتژي ‌هاي حركتي بهينه در طول جلسات تمريني جهت رسيدن به حركات خودكار مورد نياز فعاليت ‌هاي ورزشي مي ‌باشد. استراتژي ‌هاي آموزشي با تمركز دروني توجه به صورت سنتي مورد استفاده قرار گرفته و در اكتساب كنترل مهارت‌ هاي حركتي پيچيده بهينه نبوده ‌اند. برعكس، استراتژي هاي آموزشي با تمركز بيروني توجه مي‌ تواند اكتساب مهارت را به‌ طور موثر تقويت كند و انتقال مهارت حركتي بهبود يافته به فعاليت ورزشي را افزايش دهد. هدف اين پژوهـــش بررسي تاثيـــر تمرينات فيدبكي با به ­كارگيري تمركز بيروني بر متغيرهاي حداكثر زاويه فلكشن زانو، حداكثر نيروهاي عكس ‌العمل زمين در جهت عمودي و خلفي و پرش لي سه‌ گام مردان فعال بود. مواد و روش‌ ها: بيست و چهار مرد فعال سالم با ميانگين سن 77/2±83/24 سال، وزن 30/9±20/72 كيلوگرم و شاخص توده بدني 8/1±20/22 كيلوگرم/متر 2 براي انجام اين پژوهش انتخاب شده و به­ صورت تصادفي به دو گروه تمرينات فيدبكي(12 نفر) و كنترل(12 نفر) تقسيم‌ شدند. گروه فيدبكي تمرينات را به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام دادند. هم چنين مدت تمرين در هر جلسه 45 دقيقه طول مي­ كشيد. با استفاده از دستگاه آناليز حركت، دستگاه صفحه نيرو و آزمون پرش لي سه گام به ­ترتيب حداكثر زاويه فلكشن زانو در حين انجام تكليف فرود، نيروهاي عكس ­العمل زمين در جهت عمودي و خلفي و عملكرد حركتي آزمودني ­ها اندازه­ گيري شد. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از آزمون ­هاي آماري تي زوجي و مستقل و تحليل واريانس با اندازه­ گيري مكرر استفاده شد. يافته ‌هاي پژوهـــش: نتــــايج تــــحليل آماري نشان داد تمرين فيدبكي تاثير معنا‌داري بر افزايش حداكثر زاويه فلكشن زانــــو(post=51.26±4.80, pre=44.88±4.89, P=0.001)، انــــدازه اثـــــر: 266/1)، افزايـــــش پــــرش لي ســــه‌ گام آزمودني ‌ها(post=5.21±0.49, pre=5.11±0.51, P=0.006)، اندازه اثر: 911/0) و كاهــش نيروي خلفــــي عكس ­العمل زمين (post=-271±45.83, pre=-303±55.39, P=0.011)، اندازه اثر: 887/0) داشته؛ اما بر حداكثر نيروي عمودي عكس ­العمل زمين (post=1884±328.18, pre=2076±426.79, P=0.134)، اندازه اثر: 612/0) تاثير نداشت. بحث و نتيجه ‌گيري: با توجه به انـــدازه اثر بالاي گزارش شده از تاثيرگذاري تمرينات بر حداكثر زاويه فلكشن زانو، حداكثر نيروي خلفي عكس العمل زمين و عملكرد حركتي افراد، به مربيان و ورزشكاران پيشنهاد مي شود به منظور پيشگيري از آسيب ليگامان صليبي قدامي و افزايش عملكرد حركتي ورزشكاران از تمرينات فيدبكي در طول جلسات تمريني بهره­ مند شوند.

Introduction: A potential limitation of current ACL injury prevention training may be a deficit in the transfer of conscious, optimal movement strategies rehearsed during training sessions to automatic movements required for athletic activities. Instructional strategies with an internal focus of attention have traditionally been utilized, but may not be optimal for the acquisition of the control of complex motor skills. Conversely, external-focus instructional strategies may enhance skill acquisition more efficiently and increase the transfer of improved motor skills to sports activities Objective: The purpose of the current study was investigation of the effect of feedback training utilizing external focus of attention on kinetic, kinematic, and functional factors of active subjects. Materials and Methods: Twenty-four males (aged 24.83±2.77 years, BMI 22.20±1.8 kg/m2, and weight 72.20±9.30 kg) were randomly assigned to feedback (n=12) and control (n=12) groups. The Feedback group completed training 3 times a week for 8 weeks; training lasted 45 min in each session. Peak knee flexion angle was measured using 3D motion analysis during landing, peak vertical and posterior ground reaction force was measured using force plate set, and functional movement was measured using triple hop test. For data analysis repeated measures analysis of variance, independent-sample, and paired t tests were used. Findings: Results revealed that feedback training caused significantly increased peak knee flexion angle (p=0.001, pre=44.88±4.89, post=51.26±4.80, effect size=1.266), increased functional movement of subjects (p=0.006, pre=5.11±.51, post=5.21±.49, effect size=0.911), and decreased peek posterior ground reaction force (p=0.011, pre=-303±55.39, post=-271±45.83, effect size=0.877). There was no significant effect in peak vertical ground reaction force (p=0.134, pre=2076±426.79, post=1884±328.18, effect size=0.612 ). Conclusion: Given the reported significant effect of training on peak hip abduction moment and functional movement of participants, coaches and athletes recommended that to reduce the risk factors associated with anterior cruciate ligament injury and increase athletic functional performance, feedback training should be used during training sessions.