عدم همراهي ژنتيكي پلي مورفيسم rs1946518 اينترلوكين 18 و عفونت مزمن هپاتيت b

Lack of Genetic Association between Interleukin-18 Gene Polymorphism (rs1946518) and Chronic Hepatitis B Infection

اينترلوكين 18 عضوي از سايتوكين ها است كه با القاي فعاليت اينترفرون گاما با همكاري اينترلوكين 12، نقش مهمي را در پاسخ ايمني با واسطه سلول هاي th1 بازي مي كند. اينترلوكين 12 و اينترلوكين 18 مي توانند نقش مهمي در پاكسازي ويروس ها داشته باشند. با توجه به اهميت اينترلوكين 18، اين مطالعه با هدف بررسي ارتباط بين پلي مورفيسم (607 c/a: rs1946518) در ژن اينترلوكين 18 و استعداد ابتلا به عفونت هپاتيت b مزمن انجام گرديد.مواد و روش ها: در اين مطالعه موردشاهدي، dna ژنوميك مربوط به 115 بيمار مبتلا به هپاتيت b مزمن (با نتايج مثبت تست هاي سرولوژيك hbsag و antihbcab) و 115 فرد كنترل غيرمبتلا به هپاتيت b (با نتايج منفي تست هاي سرولوژيك hbsag و antihbc ab و عدم سابقه بيماري كبدي) با روش salting out استخراج و ژنوتايپ مربوط به پلي مورفيسم تك نوكلئوتيدي (607 c/a: rs1946518)، توسط روش pcr-rflpتوالي يابي شد.يافته ها: فراواني ژنوتايپي tt ,gt ,gg در افراد بيمار به ترتيب 40 %، 49/6 %، 10/4 % و در گروه سالم به ترتيب 41/7 %، 42/6 %، 15/7 % بدست آمد. اختلاف آماري معني داري بين گروه بيمار و سالم مورد مطالعه مشاهده نشد.نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، ارتباط مشخصي بين پلي مورفيسم اينترلوكين 18 و استعداد ابتلا به عفونت هپاتيت b مزمن وجود نداشت. بنابراين اين پلي مورفيسم نمي تواند يك عامل موثر در استعداد ابتلا به هپاتيتb مزمن باشد.

Interleukin 18 is a member of the cytokines that play an important role in the Th1-mediated immune response by inducing interferon-gamma activity in collaboration with Interleukin-12 (IL-18). Interleukin 12 and Interleukin 18 can play an important role in purifying viruses. Considering the importance of IL-18, this study was conducted to investigate the relationship between Interleukin-18 Gene polymorphism (-607 C/A: rs1946518) and the susceptibility to chronic hepatitis B infection. METHODS: In this case-control study, the genomic DNA of 115 patients with chronic hepatitis B (with positive results of HBsAg and Anti-HBcAb serology testing) and 115 non-HBV-infected controls (negative results of HBsAg and Anti- HbcAb serology testing and no history of liver disease) was extracted by salting-out method and the genotype of singlenucleotide polymorphism (-607 C / A: rs1946518) was sequenced using PCR-RFLP method. FINDING: The genotype frequency of TT, GT, and GG in patients was 40%, 49.6%, and 10.4% in patients, and 41.7%, 42.6%, and 15.7% in the control group, respectively. No significant difference was found between the patients group and the control group. CONCLUSION: Based on the results of this study, there was no clear relationship between IL-18 polymorphism and the potential for chronic hepatitis B infection. Therefore, this polymorphism cannot be a potential factor for chronic hepatitis B.