مقايسه اثر n - استيل سيستئين و ويتامين d بر سميت اكسيداني بافت كبد در مسموميت تحت حاد با پاراكوات

The comparison of N-acetylcysteine and Vitamin D on oxidative Liver Toxicity in Sub-Acute Paraquat Poisoning

پاراكوات عمدتاً به عنوان علف كش به كار مي رود و سميت آن از طريق افزايش گونه هاي فعال اكسيژن مي تواند مسبب بيماري كبدي حاد و مزمن شود، اين مطالعه به منظور مقايسه اثر nاستيل سيتئين (nac) و ويتامين d (vit d) بر سميت اكسيداني بافت كبد در مسموميت تحت حاد با پاراكوات انجام شد.مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي 36 موش صحرايي نر ويستار آلبينو 8 هفته اي به صورت تصادفي به 6 گروه تقسيم شدند: 1-گروه كنترل، 2 و 3-كنترل دريافت كننده vit d 2 mu;g/kg/day يا nac 6.25 mg/kg/day به صورت تزريق داخل صفاقي (ip)، 4 مسموم با پاراكوات mg/kg/day 5 (ip)، 5 و 6 مسموم درمان شده با vit d 2 μg/kg/day يا nac 6.25 mg/kg/day به مدت 7 روز، در پايان دوره نمونه سرم و بافت كبد جمع آوري شد. ظرفيت آنتي اكسيداني تام (tac)، پراكسيداسيون ليپيدي (lpo)، گروه هاي تيول (ttg)، آنزيم هاي كبدي (alt,ast) و تغييرات هيستوپاتولوژيك بافت كبد مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت. يافته ها: براساس نتايج حاصله، در گروه هاي مسموم با پاراكوات در مقايسه با گروه كنترل سالم ميزان lpo ±70/87 239/83 درمقايسه با گروه كنترل 16/63 ±123/00 و آنزيم هاي كبدي افزايش، و ميزان ,tac23/41 ±68/66 درمقايسه با گروه كنترل 18/25 ±126/5 كاهش معني داري را نشان داد. همچنين ttg 5/95±40/50 به طور معني داري نسبت به گروه كنترل 10/52 ±79/50 كاهش نشان داد p<0/05. همچنينlpo در گروه هاي تيمار شده با ويتامين d39/40±156/33 در مقايسه با گروه مسموم با پاراكوات ±70/87 239/83 كاهش معني داري نشان داد.همچنين يافته هاي هيستو پاتولوژي نيز نشان داد كه ويتامينdمي تواند آسيب بافتي كبد ايجاد شده در اثر پاراكوات را بهبود ببخشد.نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه vit d و nac استرس اكسيداتيو و آسيب بافتي در كبد، ايجاد شده توسط مسموميت با پاراكوات را كاهش داد.

Paraquat is mainly used as an herbicide and its toxicity can be caused by acute and chronic liver disease by increasing the active oxygen species, in this study, we investigated the effect of N-acetyl cysteine and vitamin D on the oxidative toxicity of Liver tissue in sub-acute toxicity with paraquat. METHODS: In this experimental study, 36 male albino Wistar 8 weeks old were randomly divided into 6 groups: 1) control group; 2, 3) control animals received intraperitoneal injection of Vit D 2 μg/kg/day or NAC 6.25 mg/kg/day (IP); 4) received paraquat 5 mg/kg/day (IP); 5 and 6) received paraquat and treated with Vit D 2 μg/kg/day or NAC 6.25 mg/kg/day for 7 days. At the end of the study, serum and liver tissue were collected. Total antioxidant capacity (TAC), lipid peroxidation (LPO), total thiol groups (TTG), ALT and AST levels in liver tissue were evaluated. Also liver histopathological evaluation was performed. FINDING: Based on the results, in paraquat-poisoned groups compared to the healthy control group, the LPO was increased by 239.83±70.87 versus the control group 123.1±16.63 and the liver enzymes were increased. TAC in paraquatpoisoned groups was 68.66±23.41 that showed a significant decrease compared to the control group 126.50±18.25. Also, TTG in paraquat-poisoned groups was 40.50±5.95 that significantly decreased compared to control group (P<0.05). Moreover, LPO was significantly reduced in vitamin-treated groups 156.33±39.40 compared to the paraquat-poisoned group of 239.83±70.87. In addition, histopathologic findings showed that vitamin D could improve the tissue damage caused by paraquat in the liver. CONCLUSION: The results of this study indicated that Vit D and NAC decreased oxidative toxic stress, and tissue damage in the Liver caused by paraquat poisoning.