مروري سيستماتيك بر شيوع مرگ‌ومير نوزادان بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان‌هاي ايران

A systematic review of the prevalence of neonatal mortality in the intensive care unit of hospitals in Iran

زمينه و هدف: مرگ‌ومير نوزادان به‌عنوان يك شاخص استاندارد براي توسعه سيستم‌هاي مراقبت بهداشتي هر كشور حايز اهميت است. با توجه به اينكه در مطالعات انجام‌شده در كشور آمارهاي متفاوتي از شيوع مرگ‌و‌مير در نوزادان در بخش مراقبت‌هاي ويژه را ارايه داده و شيوع كلي آن در كشور ايران همسان نيست، بنابراين هدف اين مطالعه مروري سيستماتيك و متاآناليز تعيين شيوع كلي مرگ‌و‌مير نوزادان بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان‌هاي ايران مي‌باشد. روش بررسي: پژوهش كنوني با روش متاآناليز و در بررسي پايگاه‌هاي Scientific Information Database (SID), Magiran، Medline (PubMed) و Scopus و ScienceDirect و Google Scholar از فروردين 1380 تا شهريور 1397 انجام شد. پس از بررسي، 12 مقاله انتخاب و با استفاده از مدل اثرات تصادفي به‌وسيله نرم‌افزار Comprehensive meta-analysis, version 3 (Biostat, Englewood, NJ, USA) تحليل شد. يافته‌ها: شيوع كلي مرگ‌و‌مير نوزادان بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان‌هاي ايران 21/8% (31/6-14/4% CI 95%)، بيشترين شيوع مرگ‌و‌مير در نوزادان بخش مراقبت‌هاي ويژه در اصفهان با 64/4% (70/9-57/5% CI 95%) و كمترين شيوع مرگ‌و‌مير در نوزادان بخش مراقبت‌هاي ويژه بابل با 5/1% (6/7-3/8% CI 95%) به‌دست آمد. با افزايش حجم نمونه در مطالعات مورد بررسي، شيوع مرگ‌و‌مير نوزادان كاهش معناداري يافت. همچنين با افزايش سال انجام پژوهش، فراواني مرگ‌و‌مير نوزادان بخش مراقبت‌هاي ويژه افزايش پيدا كرد (0/05P<). نتيجه‌گيري: با توجه به شيوع بالاي مرگ‌و‌مير نوزادان بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان‌هاي ايران لازم است سياستگزاران سلامت در زمينه افزايش آگاهي والدين و همچنين اقدامات موثر درماني، تصميمات موثري را مدنظر قرار دهند.

Background: Infant mortality is important as a standard indicator for the development of health, educational and social health systems in each country. Considering the fact that in different studies of the country there are different statistics on the prevalence of infant mortality in the intensive care unit and the general statistics on the prevalence of mortality in neonates in the country are unclear and unclear, the aim of this study was systematic review and meta-analysis for determine the prevalence of mortality in infants admitted to the intensive care unit (ICU) of hospitals in Iran. Methods: A meta-analysis was performed for relevant articles in scientific databases including scientific information database (SID) and Magiran, ScienceDirect, Scopus, Medline (PubMed) and Google Scholar. Entrance criteria included cross-sectional studies between March 2000 to September 2018. The search process in these databases was performed using keywords: Neonatal, Intensive Care Unit, Mortality, and Iran. Non-relevant articles included review articles, interventions, cohorts and case-control studies, excluded from the study list. Heterogeneity of study was checked using I2 index and the possibility of publication bias by funnel plot and Egger test. Data were analyzed using the comprehensive meta-analysis software, version 3 (Biostat, Englewood, NJ, USA). Results: The overall prevalence of infant mortality in ICU hospitals was 21.8% (95% CI 14.4-31.6%), the highest prevalence of infant mortality in Isfahan was 64.4% percentage (95% CI 57.5-70.9%) and the lowest mortality rate in babies in Babol's intensive care unit with 5.1% (95% CI 3.8-6.7%). The results of the study showed that the prevalence of infant mortality was significantly reduced with increasing sample size (P<0.05). Also, with an increase in years of research, the frequency of infant mortality in the intensive care unit increases, which is also statistically significant respectively (P<0.05). Conclusion: Considering the high prevalence of infant mortality in ICU hospitals in Iran, health policy makers need to take effective measures to raise awareness of parents as well as effective measures to reduce infant mortality.