مقايسه تاب آوري و مسئوليت پذيري نوجوانان بزهكار و غير بزهكار شهر تهران

Comparison of resilience and responsibility of juvenile delinquents and nondelinquents in Tehran

مقدمه پژوهش حاضر با هدف مقايسه تاب آوري و مسئوليت پذيري نوجوانان بزهكار و غير بزهكار شهر تهران انجام شد روش كار روش تحقيق در اين پژوهش، علي مقايسه­اي و نوع تحقيق كاربردي است.جامعه آماري پژوهش حاضر نوجوانان بزهكار و غير بزهكار شهر تهران ( گروه سني14 تا 17 سال) در نظر گرفته شده است. كه در اين پژوهش يكي از مراكز نگهداري اصلاح و تربيت نوجوانان بزهكار در تهران بزرگ با نام مركز بازپروري كانون اصلاح و تربيت تهران از طريق نمونه گيري دردسترس با 85 نوجوان بزهكار انتخاب شدند. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران براي هردو گروه بزهكارو غير بزهكار به طور جداگانه برابر با 70 نفر بدست آمد كه در مجموع نمونه پژوهش 140 نفر بودند. نتايج نتاج آزمون يو من ويتني نشان داد كه ميزان تاب آوري و مسئوليت پذيري بين نوجوانان بزهكار و غير بزهكار متفاوت مي باشد. به عبارت ديگر نتايج ميانگين تاب آوري نشان مي دهد نوجوانان بزهكار تاب آوري بالاتري نسبت به نوجوانان غيربزهكار داشتند. نتيجه گيري نتايج ميانگين مسئوليت پذيري نوجوانان بزهكار از نوجوانان غيربزهكار پايين تر بود، در نتيجه مي توان استنباط كرد كه نوجوانان غير بزهكار مسئوليت پذيرتر مي باشند.

Introduction: The purpose of this study was to compare the resilience and responsibility of juvenile offenders in Tehran. Methods: The research method in this research is comparative Ali and the type of applied research. The statistical population of the study is delinquent and non-delinquent adolescents in Tehran (age range of 14 to 17 years). In this research, one of the centers for the upkeep of juvenile delinquents in Tehran was selected as the Rehabilitation Center of Tehran's Rehabilitation Center through sampling available to 85 offenders. The sample size was obtained by using Cochran formula for both non-delinquent perpetrators of a group of 70, of which 140 were in total. For data analysis, descriptive statistics and inferential statistics were used by SPSS software. Result: The results of the U-Mann-Whitney test showed that the level of resilience and responsibility among juvenile offenders is different. In other words, the average resilience outcomes show that delinquent adolescents have higher levels of resilience than non-delinquent adolescents. Conclusion: The average results of the delinquent adolescents' responsibility were lower than non-decent adolescents, thus it can be inferred that juvenile offenders are more responsible.