مقايسه اثر عصاره آبي مرزنجوش (origanum vulgar) و ويتامين c در كنترل آسيب كلريد كادميوم در بافت بيضه موش صحرايي نر

The Comparison of the Effect of Origanum Vulgar Aqueous Extract and Vitamin C on the Control of Cadmium Chloride Damage in Testicular Tissue in Male Rats

كادميوم يكي از آلايندهاي موجود در اكوسيستم ها است. اين فلز سنگين به عنوان يك توكسين بر سيستم توليدمثل اثر گذاشته و سبب تخريب روند اسپرماتوژنز مي شود. هدف از اين مطالعه مقايسه تاثير عصاره آبي مرزنجوش و ويتامين c بر آسيب كلريدكادميوم در بافت بيضه مي باشد.مواد و روش ها: اين مطالعه تجربي بر روي 30 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار در 5 گروه 6 تايي انجام شد. گروه كنترل كلريدكادميوم 2 ميلي گرم بر كيلوگرم تك دوز صفاقي، آزمايش اول كلريدكادميوم به همراه 250 ميلي گرم بر كيلوگرم ويتامين c، آزمايش دوم، سوم و چهارم كلريدكادميوم و عصاره آبي مرزنجوش 125، 250 و 500 ميلي گرم بر كيلوگرم داخل صفاقي روزانه به مدت 10 روز تجويز شد. در پايان دوره، حيوانات وزن گيري شدند. در نمونه سرم جداشده از خون قلب ظرفيت آنتي اكسيداني سرم و در بافت بيضه، مالون دي آلدئيد اندازه گيري شد. بعد از رنگ آميزي، سلول هاي بافت بيضه شمارش شد.يافته ها: بيشترين غلظت مالون دي آلدئيد در گروه كنترل 0/018 ±1/4 و كمترين در آزمايش چهارم 0/03 ±0/93 ميكرومول بر ميلي ليتر مشاهده شد. ظرفيت آنتي اكسيدان كمترين در كنترل 40/76±796/41 و بيشترين در آزمايش چهارم 51/45±1198/91 ميكرومول بر ميلي ليتر بود. اختلاف آماري معني داري در غلظت مالون دي آلدئيد و ظرفيت آنتي اكسيدان بين آزمايش اول با آزمايش سوم ديده نشد(0/076=p). ميانگين سلولهاي بافت بيضه از جمله (سرتولي، اسپرماتوگوني، اسپرماتوسيت و ليديك) در آزمايش سوم بيشترين تعداد و در كنترل كمترين تعداد بوده و اين اختلاف معني دار بود (0/048=p).نتيجه گيري: براساس نتايج اين مطالعه عصاره آبي مرزنجوش در كنترل آسيب استرس اكسيداتيو كادميوم وارده به بيضه در دوز يكسان 250 ميلي گرم بر كيلوگرم عملكرد بهتري نسبت به ويتامين c خواهد داشت.

Cadmium is one of the pollutants in ecosystems. This heavy metal as a toxin affects the reproductive system and causes the destruction of the spermatogenesis process. The aim of this study was to compare the effect of Origanum vulgar aqueous extract and vitamin C on cadmium chloride damage in testicular tissue. METHODS: This experimental study was performed on 30 wistar male rat in four groups of six rats. The control received Cadmium 2 mg/kg of single dose intraperitoneal, T1 group received cadmium with vitamin C 250 mg/kg. T2, T3 and T4 groups received cadmium and aqueous extract of Marjoram at 125, 250 and 500 mg/kg, respectively for 10 days intraperitoneal. At the end of the period, the animals were weighed. Serum antioxidant level and malondialdehyde in testis tissue were measured. In addition, after staining were counted calls in testicular tissue. FINDINGS: The highest concentration of MDA was observed in the control group at 1.4±0.018 and the lowest in the T4 at 93.03±0.30 μmol/ml. The lowest antioxidant capacity in control was 796.41±40.76 and the highest in T4 group was 1198.91±51.45 μmol/ml. There was no statistically significant difference in the concentration of MDA and TCA between T1 and T3 groups (p=0.076). However, the mean of testicular tissue cells (sertoli, spermatogonia, spermatocytes and laydic) in T3 was the highest and lowest mean in control group and the difference was significant (P=0.048). CONCLUSION: According to results of this study, Marjoram aqueous extract in controlling oxidative stress damage in the same dose 250 mg/kg has a better performance than vitamin C.