بررسي تاثير قطر ذرات از پيش تشكيل‌شده ژل‌پليمر (پلي‌اكريل‌آميد و استات كروم) در كاهش نامتجانس تراوايي

در سال‌هاي اخير انواع ژل‌ها براي كنترل توليد آب اضافي در چاه‌هاي نفت به‌كار مي‌روند. استفاده از ذرات ژل از پيش تشكيل‌شده يكي از روش‌هاي مناسب براي بستن مسير آب بدون بستن مسير توليد نفت و مناطق داراي هيدروكربن است. در اين پژوهش نوعي از ذرات ژل با استفاده از كوپليمر پلي‌اكريل آميد سولفونه و شبكه‌ساز استات كروم (III) تهيه شد. روش آناليز برش نوساني با دامنه كوتاه براي بررسي استحكام، گرانروي تركيبي و مدول ذخيره و ويسكوز نهايي ژل تهيه شده به‌كار رفت. گرانروي تركيبي و مدول ذخيره نهايي ژل به ترتيب برابر Pa.s 5919 و kPa 35/4 تعيين شد. براي بررسي عملكرد ذرات ژل در محيط متخلخل از آزمايش سيلاب‌زني استفاده شد. همچنين براي مطالعه اثر اندازه ذرات در فشار تزريق و ضرايب مقاومت باقي‌مانده آب و نفت، دو اندازه مختلف از ذرات ژل (63-106 و μm 106-188) در سيلاب‌زني به كار رفت. مقدار شاخص كاهش نامتجانس تراوايي براي دو اندازه كوچك و بزرگ ذرات ژل به ترتيب برابر 3/196 و 4/038 و ضرايب مقاومت باقي‌مانده آب به‌ترتيب برابر 41/42 و 53/22 به‌دست آمد. نتايج نشان داد كه اندازه ذرات ژل روي ضريب مقاومت باقي‌مانده آب موثرتر از ضريب مقاومت باقي‌مانده نفت است.