عنوان مقاله :
تاثير هشت هفته تمرين در آب بر sirt 1 ، pgc - 1 α و درصد چربي در مردان چاق
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Eight Weeks of Water Training on Sirt1, Pgc-1α and Body Fat Percentage in Obese Men
پديد آورندگان :
سلطاني محمود دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , رشيدلمير امير دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , فتحي مهرداد دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , قهرماني مقدم مهدي دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
sirt1 , تمرين ورزشي , pgc-1α , چاقي , تمرين در آب , درصد چربي در مردان چاق
چكيده فارسي :
sirt1 و pgc-1α دو عاملي هستند كه باعث افزايش ظرفيت آنتي اكسيداني بدن شده كه مي توانند باعث بهبود التهاب و راديكال هاي آزاد در چاقي شوند. لذا اين مطالعه به منظور تعيين تاثير هشت هفته تمرين درآب بر سطوح سرمي sirt1، pgc-1α و درصد چربي در مردان چاق انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي افراد چاق (bmi=30، waist-to-height ratio (whtr)>0.5) با استفاده از فراخوان و به صورت داوطلبانه به طور تصادفي به دو گروه تمرين درآب (11 نفر) و كنترل (11نفر) تقسيم شدند. برنامه تمرين شامل 3 جلسه در هفته و به مدت هشت هفته با شدت تمرين بين 60 تا 80 درصد ضربان قلب بيشينه بود. bmi، درصد چربي و وزن آزمودني ها قبل و بعد از مداخله بررسي شد. نمونه هاي خون سياهرگي در مراحل پيش آزمون و پس آزمون براي سنجش sirt1 و pgc-1α مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها: بررسي ها نشان داد كه مقادير pgc-1α از 7/7 به 8/57 و مقادير sirt1 از 11/31 به 12/6 رسيد كه اين افزايش در گروه تمرين به نسبت گروه كنترل معني دار بود (0/001>p). همچنين درصد چربي و زن آزمودني ها در گروه تمرين به ترتيب از 30/2 به 27/83 و از 94/7 به 92/2 رسيد كه اين كاهش به نسبت گروه كنترل معني دار بود بود (0/001>p).نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي حاضر انجام تمرينات در آب مي تواند باعث افزايش سطوح sirt1 و pgc-1α و كاهش در وزن و درصد چربي گردد
چكيده لاتين :
SIRT1 and PGC-1α are two factors that increase the body's antioxidant capacity,
which can improve inflammation and free radicals in obesity. The present study was conducted to determine the effect
of eight weeks of water training on SIRT1, PGC-1α and body fat percentage in obese men.
METHODS: In this quasi-experimental study, obese men (BMI = 30, waist-to-height ratio (WHtR) > 0.5) were selected
voluntarily and were randomly divided into two groups of water training (n = 11) and control (n = 11). The training
program included three sessions per week for eight weeks with training intensity of 60 to 80% of maximal heart rate.
BMI, body fat percentage and weight of subjects were examined before and after the intervention. Arterial blood samples
were used to measure SIRT1 and PGC-1α during the pre-test and post-test stages.
FINDINGS: The assessments showed that PGC-1α levels increased from 7.7 to 8.7 and SIRT1 levels increased from
11.3 to 12.6, and this increase was significant in the training group compared to the control group (p < 0.001). The results
showed that body fat percentage decreased from 30.2 to 27.83 and weight decreased from 94.7 to 92.2, which was
significant compared to the control group (p<0.001).
CONCLUSION: Based on the results of this study, water training can increase the levels of SIRT1 and PGC-1α and
decrease weight and body fat percentage.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بابل