مدل يابي كيفيت زندگي مرتبط با سلامت بر مبناي نگرش فردي به تصوير بدني: بررسي نقش ميانجي گري شفقت به خود و شرم در افراد چاق و داراي اضافه وزن

Modeling of Health-Related Quality of Life Based on Self-Approach to Body Image by Mediating of Self-Compassion and Shame in Overweight and Obese People

مقدمه مفهوم كيفيت زندگي مرتبط با سلامت به طور مشخص روي تاثير سلامت بر توانايي عملكردي افراد براي انجام كارهاي روزمره و وظايف معمول آنها تمركز دارد. از اين رو پژوهش حاضر، به منظور مدل يابي كيفيت زندگي مرتبط با سلامت بر مبناي نگرش فردي به تصوير بدني و تعيين نقش ميانجي گري شفقت به خود و شرم اجرا شد. روش طرح پژوهش حاضر، توصيفي و از نوع همبستگي به روش مدل يابي معادلات ساختاري (SEM) است. نمونه گيري به صورت خوشه اي تصادفي از ميان افراد چاق يا داراي اضافه وزن بزرگسال 24 تا 45 ساله در شهر كرج و در سال 1397 انجام شد. تعداد نمونه آماري اين پژوهش 500 نفر بود. ابزار اندازه گيري به كار رفته در اين پژوهش عبارتند از: پرسشنامه كيفيت زندگي مرتبط با سلامت سازمان بهداشت جهاني (نسخه كوتاه شده)، پرسشنامه روابط چند بعدي بدن- خود، مقياس شرم دروني شده، پرسشنامه شفقت به خود. براي بررسي نقش ميانجي گري متغيرهاي شفقت به خود و شرم از روش اصلاح شده بارون و كني و نرم افزار ايموس (AMOS) نسخه 24.0 استفاده شده است. يافته ها: در افراد چاق يا داراي اضافه وزن شفقت به خود و شرم با تصوير بدني و كيفيت زندگي مرتبط با سلامت و همچنين تصوير بدني با كيفيت زندگي مرتبط با سلامت هر يك به طور مستقيم رابطه معناداري دارند (P<0/05). در رابطه بين كيفيت زندگي مرتبط با سلامت با تصوير بدني، شفقت به خود و شرم نقش ميانجي گري دارند. بر اساس ملاك هاي معناداري شاخص هاي برازش، مدل آزمون شده برازندگي دارد. نتيجه گيري: متخصصان حوزه سلامت و درمانگراني كه در زمينه مداخله و درمان چاقي فعال هستند نياز دارند علاوه بر توجه به جنبه هاي زيستي چاقي، از نظر رواني و در راستاي افزايش كيفيت زندگي مرتبط با سلامت اين افراد، متغيرهاي روانشناختي اي نظير تصوير بدني، شفقت به خود، شرم و تاب آوري را نيز مدنظر قرار دهند و در مداخلات خود اين موارد را لحاظ كنند.

ntroduction: The concept of health-related quality of life focuses on the impact of health on the functional ability of individuals to do their daily tasks and routine. Therefore, the present study was conducted to provide a model of health-related quality of life-based on self-approach to body image by mediating of self-compassion and shame in overweight and obese people. Methods: The present study is a descriptive and correlation study using Structural Equation Modeling (SEM). Subjects were selected by random cluster sampling from 24 to 45-year-old adults in Karaj who were overweight or obese. The items include 500 people. The measuring tools used in this study are the World Health Organization Quality of Life Questionnaire (WHOQOL-BREF), Multidimensional Body-Self Relations Questionnaire, Internalized Shame Scale, Self-Compassion Questionnaire. Data analysis was done using the Baron and Kenny's modified method and the AMOS statistical software. Results: In obese or overweight individuals, self-compassion and shame had a significant relationship with personal attitudes to body image and health-related quality of life (P < 0.05). Individual attitudes toward body image had a substantial relationship with health-related quality of life in these individuals (P < 0.05). Self-compassion and shame mediate the relationship between health-related quality of life based on individual attitudes to body image in obese or overweight people. Based on the significant criteria of fit indices, the tested model is fit. Conclusions: Health professionals and therapists who are active in the treatment and intervention of obese or overweight people need to pay more attention to the psychological aspects of obesity and overweight to improve the quality of life related to their health, Psychological variables such as self-image, self-compassion, shame, and resilience must be emphasized in their interventions.