مطالعه رابطه بين سرمايه اجتماعي و مداراي ‌اجتماعي (مورد مطالعه: شهروندان 15 تا 44 سال استان مازندران)

مداراي ‌اجتماعي با توجه به حضور انسان‌هايي با فرهنگ، هويت، تفكر و ارزش‌هاي متفاوت در عرصه‌هاي مختلف اجتماعي مي‌تواند عاملي اثرگذار در افزايش تعامل و ارتباط اجتماعي افراد جامعه باشد. مطالعۀ مداراي‌اجتماعي در كاهش تنش‌ها و افزايش درك متقابل، انسجام و تعامل اجتماعي تأثير بسزائي دارد. در اين مقاله با استفاده از نظريه منش و ميدان بورديو به بررسي رابطه سرمايه اجتماعي و ابعاد آن با مداراي ‌اجتماعي پرداخته شده است. براي سنجش مداراي ‌اجتماعي از تركيب نظريه‌هاي پيتركينگ و وگت و ابعاد مداراي‌ هويتي، مداراي ‌اجتماعي، مداراي‌ سياسي و مداراي ‌اخلاقي ـ رفتاري استفاده شده است. جامعه‌آماري پژوهش شهروندان 15تا 44 سال استان مازندران هستند كه 400 نفر از آنها به عنوان حجم نمونه تحقيق انتخاب شده‌اند. همچنين داده‌هاي مورد نياز تحقيق از طريق ابزار پرسشنامه و به روش پيمايشي گردآوري شده است. تحليل داده نيز به وسيله نرم‌افزار اس‌پي‌اس‌اس و ايموس انجام گرديده است. نتايج تحقيق نشان داد كه بين سرمايه اجتماعي و ابعاد آن با مداراي‌ اجتماعي رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد. نتايج آزمون مدل ساختاري نشان مي‌دهد كه سرمايه اجتماعي تأثير مستقيم (Beta:0/36) بر مداراي ‌اجتماعي دارد. همچنين سازه سرمايه اجتماعي توانسته 22درصد از تغييرات سازه مداراي‌اجتماعي را تبيين نمايد.