گونه شناسي هويتي پناهندگان نسل دوم و سوم افغانستاني در ايران( با تاكيد بر استان قزوين)

نسل جديد پناهندۀ افغانستاني با چالش هايي در عرصه هاي فردي، فرهنگي،اجتماعي و ملي مواجه است. اهداف:اين پژوهش به دنبال گونه شناسي هويتي پناهندگان نسل دوم وسوم افغانستان با تأكيد بر استان قزوين با بهره گيري از رويكرد برساخت گرايي هويت است. مواد و روش ها:روش تحقيق،توصيفيتحليلي از طريق پيمايش،جامعۀ مورد مطالعه بر پايۀ آمايش رسمي وزارت كشور1397ش. شامل 8091 نفر پناهندۀ 1540 ساله، نمونۀ مورد مطالعه برابر فرمول كوكران 375 نفر،كه تصادفي از بين مراجعه كنندگان به اداره كل اتباع و مهاجرين خارجي استانداري انتخاب گرديد. يافته ها:1 هويت اجتماعي افغانستاني با ميانگين3/65 نسبت به سايرهويت ها از ميانگين نمرۀ بالاتري برخوردار است. سپس به ترتيب هويت فرهنگي با ميانگين 3/35،هويت ملي با ميانگين 3/29 و هويت فردي با ميانگين 2/48 قرار دارند.2 ميانگين نمره هويت(هويت فرهنگي،اجتماعي و ملي)بر حسب تابعيت در بين پناهندگاني كه مادر آن ها ايراني و افغانستاني است با يكديگر تفاوت زيادي دارد. اما درميانگين هويت فرديِ دو گروه تفاوتي مشاهده نمي شود. 3 ضريب همبستگي در هويت هاي فرهنگي، اجتماعي و ملي افغانستاني رابطه اي مثبت و قوي مي باشد.ولي همبستگي بين هويت فردي با ساير گونه ها مشاهده نگرديد. نتايج پژوهش نشان داد با توجه به ضعف هويت فردي و تقويت هويت اجتماعي، فرهنگي و ملي افغانستاني در زمينه اجتماعي جامعه مورد مطالعه، فرد پناهنده دريافت صحيحي از معاني محيط يا موقعيت خود نداشته و اين موضوع منجر به هدايت فرد به كسب نقش ها و هويت هاي تازه اي شده است كه مي توان آن را هويت « افغانستاني ايراني» ناميد.