نقش تعديل‌‌كننده كيفيت خواب دررابطه اضطراب صفت-حالت با شدت علايم بيماران مبتلابه سردرد‌هاي ميگرني

مقدمه: اضطراب حالت-صفت يكي از مهمترين تقسيم‌بندي‌هاي اضطراب(به عنوان يك عامل مهم در بيماري‌هاي روانتني) مي باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش تعديل‌كننده كيفيت خواب در رابطه اضطراب صفتحالت با شدت علايم بيماران واجدتشخيص سردردهاي ميگرني بوده است.روش: پژوهش حاضر به لحاظ نوع طرح از نوع همبستگي بوده و جامعه آماري آن را كليه بيماران واجد تشخيص سردردهاي ميگرني تشكيل مي‌دادند كه درسال 1396 به مراكز درماني مغزواعصاب شهر اصفهان مراجعه مي‌كردند.به شيوه نمونه‌گيري در دسترس، 80نفراز بيماران واجدتشخيص ميگرن انتخاب شده و از آنها خواسته شد به پرسشنامه‌هاي كيفيت خواب پيترزبورگ(بويس،1989)،اضطراب‌حالت صفت‌اسپيلبرگر(اسپيلبرگر،1983) و‌‌‌پرسشنامه شدت علايم ميگرن (نجاريان،1976)پاسخ دهند. به منظور تجزيه وتحليل داده‌هاي پژوهش از نرم افزار برنامه الحاقي پردازشگر هايس استفاده شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه كيفيت خواب در رابطه اضطراب حالت و اضطراب صفت با شدت علائم ميگرن در كل نمونه نقش تعديلي معني داري دارد،اگر چه مقدار اين تعديل در اضطراب حالت بيشتر از اضطراب صفت بوده است (P 0/05).نتيجه گيري:كيفيت مناسب خواب به عنوان يك متغيير روانشناختي، مي تواند تاثير اظطراب حالت-صفت را در شدت علايم ميگرن كاهش دهد.