مقايسه اثربخشي درمان شناختي-رفتاري با درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي در افزايش فعاليت و كاهش وزن افراد چاق مبتلا به بيماري گرفتگي عروق كرونر قلبي

مقدمه: چاقي اختلال متابوليكي و سرمنشأ مشكلات سلامتي همچون بيماري‌هاي قلبي عروقي است. هدف اين مطالعه مقايسه اثربخشي درمان هاي شناختي رفتاري و مبتني بر ذهن آگاهي در افزايش فعاليت و كاهش وزن افراد چاق مبتلا به بيماري گرفتگي عروق كرونر قلبي بود. روش: طرح پژوهش حاضر نيمه آزمايشيِ، از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري كليّه افراد چاق مراجعه‌كننده به كلينيك چاقي بيمارستان سيناي تهران بود كه هم‌زمان به بيماري عروق كرونري مبتلا بودند. 45 نفر با روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب و به شكل تصادفي در دو گروه آزمايشي با درمان شناختي رفتاري و درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي و يك گروه كنترل جاي داده شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه فعاليت بدني بك و شاخص توده بدني در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري گردآوري شد. داده‌ها با روش تحليل واريانس آميخته تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد، اثرات درون‌گروهي درباره شاخص توده بدني و فعاليت بدني معنادار بود، اما در ارتباط با اثرات بين‌گروهي، گروه‌هاي آزمايش تنها در فعاليت در اوقات فراغت تفاوت معنادار داشتند. نتيجه گيري: براساس نتايج اين مطالعه، مي توان اين طور بيان كرد كه درمان شناختي رفتاري و درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي از طريق تغيير سبك زندگي و نيز شناخت‌هاي افراد مي‌تواند منجر به كاهش وزن و افزايش فعاليت در افراد چاق مبتلا به بيماري‌هاي قلبي شود.