ارزيابي و پيش‌بيني خشكيدگي جنگل‌هاي بلوط زاگرس مياني (بخش لرستان) با رويكرد تغيير اقليم

پديده خشكيدگي درختان بلوط در جنگل‌هاي زاگرس يكي از مشكلات اساسي اكوسيستم اين منطقه است. در اين پژوهش به ارزيابي و پيش‌بيني خشكيدگي جنگل‌هاي بلوط زاگرس مياني (بخش لرستان) با رويكرد تغيير اقليم و با استفاده از شاخص‌هاي DVI، GEMI، IPVI، MSAVI2، NDVI، EVI، OSAVI، Sarvi2، SR و VHI پرداخته شد. در اين راستا براي 110 نقطه از جنگل‌هاي بلوط لرستان اين شاخص‌ها استخراج گرديد و درنهايت ماتريسي به ابعاد 110×345 طي دوره 2000 تا 2016 تشكيل شد. سپس براي پيش‌بيني روش‌هاي فازي و شبكه عصبي ارزيابي شد و هريك كه خطاي كمتري داشت مبناي پيش‌بيني براي دوره 2017 تا 2030 قرار گرفت. همچنين به‌منظور شناسايي نواحي خشكيدگي از روش‌هاي تحليل خوشه‌اي و مميزي و براي بررسي نوسان‌ها از تحليل طيفي بهره گرفته شد. نتايج حاصل نشان داد كه شاخص‌هاي خشكيدگي در بيشتر موارد از روند افزايشي برخوردار بوده است. نتايج تحليل خوشه‌اي نيز نشان داد كه خشكيدگي جنگل‌هاي بلوط در چهار ناحيه (فاقد خشكيدگي، با خشكيدگي نرمال، با خشكيدگي زياد و با خشكيدگي بسيار زياد) قابل تقسيم است. بررسي نوسان‌هاي حاكم بر نواحي خشكيدگي نيز حكايت از وجود چرخه‌هاي كوتاه‌مدت اغلب 2 تا 4 ساله نوسان‌ها بر شاخص‌هاي خشكيدگي داشت. ارزيابي شبكه عصبي و روش فازي نيز نشان داد كه روش شبكه عصبي روش مناسب‌تري براي پيش‌بيني شاخص‌هاي خشكيدگي است و نتايج پيش‌بيني بيانگر آن است كه در دوره آينده بيشتر شاخص‌هاي خشكيدگي در منطقه روند افزايشي را تجربه خواهند كرد.