بررسي كارايي فرايند انعقاد شيميايي در حذف آنتي بيوتيك سيپروفلوكساسين از محلول هاي آبي

مقدمه و هدف: آنتي بيوتيك ها گروه بزر گي از مواد دارويي هستند كه در محيط پايدار مي باشند و در صورت عدم حذف در تصفيه فاضلاب، به آب هاي پذيرنده وارد شده و باعث آلودگي محيط زيسـت مي شوند. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسي كارايي منعقد كننده هاي آلوم و پلي آلومينيوم كلرايد در حذف آنتي بيوتيك سيپروفلوكساسين از محلول هاي آبي انجام شد. روش كار: در اين مطالعه آزمايشات به صورت ناپيوسته و در مقياس آزمايشگاهي انجام شدند. ابتدا طي فرايند انعقاد در فاضلاب سنتتيك، شرايط بهينه پارامترهاي pH، زمان اختلاط آرام، غلظت اوليه سيپروفلوكساسين، غلظت آلوم، غلظت پلي آلومينيوم كلرايد و كدورت با استفاده از آزمون جار به دست آمد. يافته ها: حداكثر حذف سيپروفلوكساسين براي هر دو منعقدكننده در ۶=pH ، غلظت منعقدكننده ۲۰ ميلي گرم بر ليتر و غلظت سيپروفلوكساسين ۲۵ ميلي گرم بر ليتر مشاهده شد و براي منعقدكننده پلي آلومينيوم كلرايد و آلوم به ترتيب معادل ۶۵ و ۶۴ درصد به دست آمد. نتيجه گيري: براساس نتايج به دست آمده مي توان گفت كه پلي آلومينيوم كلرايد نسبت به آلوم كارايي بيشتري دارد؛ بنابراين، فرايند انعقاد مي تواند به عنوان يك روش مؤثر براي حذف آنتي بيوتيك ها از محلول هاي آبي به كار برده شود.